twinge
[twɪndʒ]
1.
n.
1) пры́ступ -у m. (бо́лю)
2) Figur. згрызо́та f.
a twinge of remorse — згрызо́та сумле́ньня
2.
v.t.
1) адчува́ць пры́ступ бо́лю
2) спрычыня́ць боль
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
boleść
boleś|ć
ж.
1. кніжн. журба, жаль, смутак, сум;
2. ~ci мн. боль; болі;
wić się w ~ach — курчыцца ад болю
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ah [ɑ:] interj. (перадае здзіўленне, радасць, захапленне, нязгоду, боль і іншыя пачуцці) ай, о, вой, вось;
Ah, there you are. Вось і ты;
Ah, this wine is good. О, гэта добрае віно;
Ah! I hurt my foot. Вой! Я выцяў нагу.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
severe [sɪˈvɪə] adj.
1. (on/with) суро́вы; стро́гі; цвёрды, непахі́сны
2. ве́льмі ця́жкі, невыно́сны, по́ўны выпрабава́нняў;
a severe pain мо́цны боль;
a severe loss вялі́кая стра́та
3. неспрыя́льны для жыцця́; хало́дны;
a severe winter суро́вая зіма́;
a severe wind рэ́зкі ве́цер, сі́вер
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
заглу́шваць, заглушы́ць
1. (перавысіць мацнейшым гукамі) übertönen vt;
заглу́шваць мато́р разм den Mótor ábwürgen;
2. перан (зменшыць сілу) betäuben vt; dämpfen vt;
заглу́шваць боль den Schmerz betäuben;
3. (пра расліны) überwúchern vt, erstícken vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Карце́ць ’карцець, хацецца’ (Нас., Касп., Бяльк., Шат.), ’трывожыць, непакоіць’ (Сцяшк., Сцяшк. МГ, Юрч., Янк. 1), ’згараць ад нецярплівасці штосьці зрабіць’ (Гарэц.), укр. кортить кого ’карціць зрабіць што-небудзь, падмывае зрабіць што-небудзь’, рус. кортеть ’карцець, адчуваць боль’. Апошняе значэнне можа быць крытэрыем для рэканструкцыі семантыкі праславянскага слова. Да яго добра пасуе серб.-харв. кр̀тити ’мучыць’, параўн. семантыку ў выразе тыпу «пакутлівае жаданне» або «знемагаць, чакаючы што-небудзь». Балтыйскія паралелі да прасл. kъrtiti (параўн. яшчэ балг. къртя ’ламаць, біць’, рус.-ц.-слав. чрьсти ’рубіць’): літ. kir̃sti ’рубіць’, лат. cirst (Слаўскі, 2, 71–72). Гл. таксама кароткі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
По́скудзь ’нягоднік’ (Варл.), ’брыда’ (Стан.), ’нечысць’ (Байк. і Некр.), по́шкудзь ’гнюс’, ’благі чалавек’ (стаўб., Сл. ПЗБ). Гл. паскуда; сумненні ў традыцыйнай этымалогіі *pa‑skǫda (< *po‑skǫditi, гл. шчадзіць, ашчаджаць) па семантычных і словаўтваральных прычынах выказвае Банькоўскі (2, 510): мяркуе пра сувязь са стараж.-рус. кудити, параўн. пракуда, гл.). Саўка (Запісы 23, 55–56) выводзіць з літ. paskaũdinti ’выклікаць боль’ < skaudùs ’балючы, пакутлівы, хворы’, чым тлумачыцца таксама варыянтнасць по‑/па‑ і “традыцыйная” для балтызмаў альтэрнацыя с/ш, што пры ўліку верагоднага ўсходнеславянскага паходжання польск. paskuda (Банькоўскі, там жа) здаецца мажлівым.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
anguish
[ˈæŋgwiʃ]
1.
n.
му́ка, паку́та f., боль -ю m.
anguish of body and mind — фізы́чныя й мара́льныя паку́ты
2.
v.t.
му́чыць, спрычыня́ць паку́ты
3.
v.i.
паку́таваць, цярпе́ць; му́чыцца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
разбере́живать несов.
1. (вызывать боль) развярэ́джваць, раздражня́ць, раз’я́трываць, расцве́льваць;
разбере́живать ра́ну развярэ́джваць (раздражня́ць, раз’я́трываць, расцве́льваць) ра́ну;
2. перен. (тревожить, волновать) растрыво́жваць, хвалява́ць;
разбере́живать ду́шу растрыво́жваць (хвалява́ць) душу́;
3. перен. (возбуждать, усиливать) раздражня́ць;
разбере́живать зло́бу раздражня́ць злосць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
тере́ть несов.
1. це́рці; шарава́ць;
тере́ть лицо́ це́рці твар;
2. (измельчать) це́рці; (тёркой) драць; дзе́рці;
тере́ть кра́ски це́рці фа́рбы;
тере́ть хрен драць (дзе́рці) хрэн;
3. (причинять боль) му́ляць, це́рці;
сапо́г трёт но́гу бот му́ляе (трэ) нагу́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)