Verbum

Ладу́шы ’ляпёшкі, праснакі’, ладу́шачкі, ладу́шкі ’тс’ (в.-дзв., Бел. хр. дыял.; Сл. паўн.-зах.). Да ала́дкі (гл.).

Малю́шчы ’набожны’ (смарг., Сл. ПЗБ). Да маліць, маліцца (гл.). Аб суфіксе прыметніка гл. Бел. грам.₂, 307–308.

Во́шуст ’ашуканец’ (З нар. сл., карэліц.). Ст.-бел. ошустъ. Запазычанне з польск. oszust ’тс’ (Булыка, Запазыч., 234).

Вур ’плот з жэрдак’ зах.-палес. (Бел.-укр. ізал.). Да вор ’тс’ з лабіялізацыяй, параўн. вун ’ён’.

Вільготнасць ’сырасць’ (КТС), ст.-бел. вилготность, вилкготность запазычаны з польск. wilgotność (Булыка, Запазыч., 63; Гіст. лекс., 73).

Айчы́на (БРС, Гарэц.), айчызна (Яруш.). Магчыма, польскі ўплыў. Параўн. ст.-бел. отчизна, отчинный (Нас. гіст.). Гл. айцец.

Аўла́н ’улан’ (Бірыла, Бел. антр., 2, 26). Ад улан з прыстаўным а, параўн. з іншай пратэзай: вулан.

Велькано́ц ’вялікдзень’ (Жд., 2). З польск. wielkanoc ’тс’. Параўн. ст.-бел. велканоцъ (XVI–XVII стст.; Булыка, Запазыч.).

Аздо́ба (БРС, КЭС), ст.-бел. оздоба ’тс’ (1592) (Нас. гіст.), укр. оздоба. Мабыць, запазычанне з польск. ozdoba.

Раско́ль ’стары, зношаны венік’ (ст.-дар., Бел. дыял.). Няясна; магчыма, да ро́ска ’дубец, розга’, гл. розга ₁.