электрата́ксіс
(ад электра + таксісы)
рух мікраарганізмаў, іх клетак і арганоідаў пад уздзеяннем электрычнага току; адна з форм — гальванатаксіс.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Вятро́ўка ’ятроўка’ (Жд., 2), ветроўка (КТС). Утвораны ад ятроўка (гл.) у выніку далучэння пратэзы в‑ (аб тэрыторыі распаўсюджання пратэзы гл. ДАБМ, к. 47). Параўн. вячай/ячай, вікона/ікона і інш. Больш падрабязна аб такой з’яве гл. пад вячай. Гл. яшчэ ватроўка ’ятроўка, жонкі родных братоў адна для другой’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Завадэ́вуш ’пачынальнік’ (Бяльк.). Фанетыка (‑дэ‑) указвае на польск. паходжанне. Адна к Карловіч дае толькі zawadjak ’зачыншчык’ (параўн. укр. заводі́й, заводія́ка ’тс’). У Дарашэўскага рад слоў на ‑eusz, у тым ліку прастамоўнага характару (słabeusz, chudeusz, chłopeusz), да якіх належыць, відаць, і *zawodeusz, не адзначанае ў гэтым слоўніку. Параўн. звадыяш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Капе́йка ’адна сотая рубля і манета гэтай вартасці’, капейкі ’дробныя разменныя манеты’, ’грашовыя сродкі’ (ТСБМ). З рус. копейка, якое з копейная деньга (XV ст.) — на манеце была выява князя на кані з дзідай у руцэ (съ копиемъ) < копьё (Фасмер, 2, 317; Шанскі, 2 (К), 303). Да кап’ё (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
quaint [kweɪnt] adj.
1. вы́чварны, мудраге́лісты; старамо́дны;
one of those quaint British traditions адна́ з тых старамо́дных брыта́нскіх трады́цый
2. дзі́ўны, дзіва́цкі, незвыча́йны;
quaint Japanese customs дзі́ўныя япо́нскія звы́чаі;
a man of quaint humour дзіва́к, эксцэнтры́чны чалаве́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
gospel [ˈgɒspl] n.
1. Gospel Ева́нгелле (адна з частак Бібліі)
2. перакана́нні, ідэ́і
3. (таксама gospel truth) infml шчы́рая/свята́я пра́ўда;
Don’t take everything she says as gospel. Не прымайце ўсё, што яна кажа, за шчырую праўду.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
objętość
objętoś|ć
ж. аб’ём; умяшчальнасць;
dwie ~ci wody i jedna ~ć kleju — дзве часткі вады і адна частка клею
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
koza
koz|a
ж.
1. каза;
2. каталажка;
siedzieć w ~ie — сядзець у каталажцы;
raz ~ie śmierć — адна казе смерць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
затапі́цца, ‑таплюся, ‑топішся, ‑топіцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Апынуцца пад вадой, пакрыцца вадой. Я адна па вадзе ішла. Лугавіна ўся затапілася. Бічэль-Загнетава.
2. Разм. Утапіцца, заліцца (пра чалавека).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
горадабудаўні́цтва, ‑а, н.
Мерапрыемствы, звязаныя з будаўніцтвам і добраўпарадкаваннем гарадоў і гарадской гаспадаркі. Захаванне архітэктурнай спадчыны і яе арганічнае ўключэнне ў структуру гарадоў, што павінны быць рэканструяваны, — адна з важнейшых праблем сучаснага горадабудаўніцтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)