Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
shear
[ʃɪr]1.
v.t.
1) стры́гчы
The farmer sheared his sheep — Гаспада́р стрыг сваі́х аве́чак
2) абраза́ць
2.
n.
1) стры́жка f.
2) абстры́жаная во́ўна
3) адна́ ча́стка нажні́цаў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
братазабо́йства, ‑а, н.
1. Забойства свайго брата.
2. Забойства чалавека свайго класа, сваёй нацыі, свайго народа ў часе вайны. І вось пайшло акопнае братанне. Братазабойства — усім адна бяда.Звонак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вылучэ́нец, ‑нца, м.
Разм. Радавы супрацоўнік (рабочы, селянін, служачы), вылучаны на адказную работу. У цэнтры аповесці «Таварыш Мінкін» — адна з самых тыповых фігур таго часу — вылучэнец з рабочых.Каваленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абагрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе; зак., каго-што.
Зрабіць цёплым, сагрэць што‑н. Абагрэць рукі. □ Сёння я незвычайна радасны, Ну, не хлопец — усмешка адна: Цеплынёю дваццаціградуснай Абагрэла мяне вясна.Бураўкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Лятаючы, зрабіць круг. Вясною, калі з выраю птушкі ляцелі, адна качка разы са два над нашай хатай пракружылася.Дубоўка.
2. Кружыцца некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.
Разм. Праверыць на трываласць. — Ты бачыш? Як бы дошка адна дыша, зварухнулася.. — Гэта табе, швагрусь, здалося. — Не, гэтая дошка быццам... — Памацуй нагамі.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сімуля́цыя, ‑і, ж.
1. Прытворства. Сімуляцыя хваробы.
2. Стварэнне лжывага ўяўлення аб чым‑н. [Ігнат Іванавіч:] — Наколькі я зразумеў цябе, у працэсе расследавання намячалася яшчэ адна версія. — сімуляцыя Бандарчуком абрабавання.Капусцін.
[Ад лац. simulatio — прытворства.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарназём, ‑у, м.
Урадлівая, багатая перагноем глеба ў стэпавых і лесастэпавых раёнах, якая вызначаецца цёмным колерам. Тлустыя скібы вільготнага чарназёму круціліся пад плугамі і клаліся адна на адну.Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аддзе́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Падраздзяленне ў структуры якой-н. установы, прадпрыемства або ўстанова, якая ўваходзіць у склад якой-н. арганізацыі.
А. кадраў.
Галантарэйны а. магазіна.
2. Састаўная частка чаго-н., дзе знаходзяцца аднародныя прадметы; тэматычна аб’яднаная частка кнігі, газеты.
А. беларускага жывапісу.
А. хронікі ў газеце.
3.Адна з частак, на якія падзяляецца што-н. цэлае на аснове пэўных прыкмет.
Аддзелы галаўнога мозга.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)