напама́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Намазаць, нацерці памадай. Напамадзіць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напу́дрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Панесці слой пудры. Напудрыць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наразду́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Разм. Раздушыць у вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незычлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць незычлівага; незычлівыя, непрыязныя адносіны да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і папавучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і пападушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаі́ць, ‑паю, ‑поіш, ‑поіць; зак., каго.

Разм. Даць піць каму‑н.; напаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і папакруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папале́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і папалячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папалі́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і папалічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)