чу́дскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да чудзі, які належыць, уласцівы ёй. Чудскія абрады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чха́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чхання, які выклікае чханне. Чхальны газ. Чхальная сутарга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чылі́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Чылі, чылійцаў, які належыць, уласцівы ім. Чылійскі архіпелаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шабрава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шаброўкі. Шабравальная работа. // Прызначаны для шаброўкі. Шабравальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалфе́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шалфею. Шалфейны пах. // Прыгатаваны з шалфею. Шалфейнае піццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шансане́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шансанеткі, які выконваюць шансанеткі. Шансанетная песенька. Шансанетныя спявачкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шатла́ндскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Шатландыі, шатландцаў, які належыць, уласцівы ім. Шатландская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўкатка́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шаўкаткацтва; прызначаны для яго. Шаўкаткацкая вытворчасць. Шаўкаткацкі станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкарлятыно́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шкарлятыны. Шкарлятынозная высыпка. // Хворы на шкарлятыну. Шкарлятынознае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шко́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шкодніка (у 2 знач.). Шкодніцкая дзейнасць. Шкодніцкая сутнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)