дальтані́зм

[ад англ. J. Dalton = прозвішча англ. фізіка і хіміка (1766—1844)]

асаблівасць зроку, якая выражаецца ў няздольнасці адрозніваць некаторыя колеры, пераважна чырвоны і зялёны (параўн. ахраматапсія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карамбо́ль

(фр. carambole)

1) більярдная гульня ў тры шары;

2) рыкашэтны ўдар більярднага шара, які адскочыў ад другога шара, па трэцяму;

3) чырвоны шар у більярднай гульні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

халцэдо́н

(гр. chalkedon)

мінерал класа сілікатаў, валакністая разнавіднасць кварцу, вядомы разнавіднасці — чырвоны х. (карнеол), зялёны (хрызапраз, геліятроп), буры (сардэр), паласаты (агат, онікс, сердалік) і інш. ; паўкаштоўны камень.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

храмапла́сты

(ад храма- + -пласт)

пластыды ў клетках раслін, афарбаваныя пігментамі караціноідамі ў жоўты, аранжавы, чырвоны, часам карычневы колер; уласцівы пераважна даспелым пладам (шыпшына, памідоры, перац); параўн. хларапласты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Пу́рпур ’ярка-чырвоны колер, фарба’ (ТСБМ), ст.-бел. пурпура ’тс’; сюды ж пурпуро́вачка (пра дзяўчыну) (карэліц., Марц.). Запазычана з ням. Purpur праз рус. пу́рпур ’тс’, або з лац. purpura, магчыма, праз польск. purpura (параўн. Булыка, Лекс. запазыч., 111), вядомага з XVI ст. (Банькоўскі, 2, 966), што ўзыходзяць да грэч. πορφύρα ’фарба з соку мідыі; тканіна, афарбаваная гэтым сокам’, што ў сваю чаргу паходзіць з невядомай палеабалканскай мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

буракі́, -ко́ў мн. (ед. бура́к) м.

1. свёкла ж.;

2. собир. свёкла;

пало́ць б. — поло́ть свёклу;

3. ед. нет борщ;

○ цукро́выя б. — са́харная свёкла; свеклови́ца;

◊ чырво́ны як бура́к — кра́сный как рак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абза́ц

(ням. Absatz)

1) водступ управа (чырвоны радок) у пачатку тэксту або яго часткі;

2) адносна закончаная ў сэнсавых адносінах частка тэксту ад аднаго чырвонага радка да наступнага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кара́л

(лац. corallium, ад гр. karallion)

1) марская жывёла (паліп 1), якая жыве нерухомымі калоніямі на скалах;

2) чырвоны, ружовы або белы камень з вапнавага адкладання гэтай жывёлы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ла́кмус

(ням. Lackmus, гал. lakmoes)

фарба з марскіх лішайнікаў, якая пад дзеяннем кіслот набывае чырвоны колер, а пад дзеяннем шчолачаў сіні, а таксама папера, насычаная растворам гэтай фарбы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Бакуны (в., Пружанскі р-н, ц. к-са «Чырвоны партызан») 2/84; 8/586 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)