Verbum

ма́рны, -ая, -ае.

1. Дарэмны, бескарысны.

Марныя намаганні.

2. Змарнелы, чэзлы, худасочны.

М. конік той ледзь цягне.

|| наз. ма́рнасць, -і, ж.

ме́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Інструмент, якім робяць меткі, знакі.

2. Той, хто ставіць меткі, знакі на чым-н.

разве́двальнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Той, хто займаецца разведваннем нетраў.

Інжынер-р.

|| прым. разве́двальніцкі, -ая, -ае.

Разведвальніцкая партыя геолагаў.

раска́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто расказвае што-н.

|| ж. раска́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. раска́зчыцкі, -ая, -ае.

распаўсю́джвальнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца распаўсюджваннем чаго-н.

Грамадскі р. друку.

|| ж. распаўсю́джвальніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

саву́чань, -чня, мн. -чні, -чняў, м.

Той, хто вучыцца або вучыўся разам з кім-н.

|| ж. савучані́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

варажбі́т, -а́, М -бі́це, мн. -ы́, -о́ў, м.

Той, хто займаецца варажбой.

|| ж. варажбі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

верхаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто верхаводзіць.

|| ж. верхаво́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

во́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто працуе на водным транспарце.

2. Чалавек, які займаецца водным турызмам.

Турысты-воднікі.

выгна́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто знаходзіцца ў выгнанні.

|| ж. выгна́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. выгна́нніцкі, -ая, -ае.