пра́ктыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Матэрыяльная мэтанакіраваная дзейнасць людзей па прымяненні чаго-н. у жыцці; вопыт.

Не адрываць тэорыю ад практыкі.

П. — рухаючая сіла пазнання.

2. Прыёмы, навыкі, звычайныя спосабы якой-н. работы.

П. складання слоўнікаў.

3. Скарыстанне і замацаванне на справе ведаў, атрыманых тэарэтычным шляхам.

Педагагічная п. студэнтаў.

4. Работа, заняткі па спецыяльнасці як аснова вопыту, умення.

П. выхавання дзяцей.

Без практыкі цяжка авалодаць чужой мовай.

5. Пра работу ўрача (або юрыста) па сваёй спецыяльнасці (звычайна па-за ўстановай; уст.).

Урач з вялікай практыкай (з вялікай колькасцю пацыентаў). Адвакат са шматгадовай практыкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

БАРЫ́ЧНЫ ГРАДЫЕ́НТ,

бараметрычны градыент, паказчык стану атмасферы, які характарызуе змяненне атм. ціску на адзінку адлегласці па вертыкалі і гарызанталі, вызначаецца ў напрамку, перпендыкулярным ізабары. Звычайна гарызантальны барычны градыент складае 1—3 гПа на 100 км (у трапічных ураганах павялічваецца ў дзесяткі разоў). Замест вертыкальнага барычнага градыенту часта карыстаюцца барычнай ступенню. Ад барычнага градыенту залежаць напрамак і сіла ветру.

т. 2, с. 335

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пере́ть несов., прост., в разн. знач. пе́рці;

пере́ть напроло́м пе́рці напрало́м;

си́ла так и прёт из него́ сі́ла так і прэ з яго́;

◊

пере́ть на рожо́н пе́рці на ражо́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіпно́з

(фр. hypnose, ад hypnos = сон)

1) стан, падобны на сон, які выклікаецца ўнушэннем і суправаджаецца падпарадкаваннем волі спячага таму, хто ўсыпляе; перан. сіла ўплыву, уздзеяння, уласцівая каму-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

impetus

[ˈɪmpətəs]

n., pl. -tuses

1) імпэ́т, разго́н -у m.; пары́вістасьць f.

2) ру́хаючая сі́ла; пабуджэ́ньне n. штуршо́к -ка́ m., сты́мул -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

volition

[voʊˈlɪʃən]

n.

1) хаце́ньне, жада́ньне n.; во́ля f.

He left of his own volition — Ён адыйшо́ў па сваёй во́лі

2) сі́ла во́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Платні́на ’якая-небудзь адна адзежына’, пласціна ’тс’ (ельск., клім., ЛА, 4), рус. дыял. платнина ’адзенне’. Першапачаткова ’палатняная адзежына’ — з *plaь‑п‑іп‑а < *р!а(‑ьn‑о > палатно (гл.).

◎ Платніна́ ’моц, сіла, дзябёласць’ (Ян.). З рус. плотный ’дзябёлы, тоўсты, сыты’ і суф. ‑ін‑а са значэннем ’характарыстыка асобы па названай прымеце’, параўн. ілюстрацыю: сын прыйшоў з арміі — док вышыла да платана!

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ágens

n -, Agénzi¦en i Agéntia

1) ру́хаючая сі́ла

2) філас. актыўны пача́так

3) хім. аге́нт, дзе́йнічаючы фа́ктар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

siła

sił|a

ж.

1. сіла;

o własnej sile — без чужой дапамогі;

nad ~y — не пад сілу, вышэй сілы;

na ~ę разм. праз сілу;

~y wytwórcze эк. вытворчыя сілы;

~a nabywcza — пакупная здольнасць;

~a odśrodkowa — цэнтрабежная сіла;

~a pociągowa — сіла цягі;

~a przyciągania — сіла прыцягнення;

~y zbrojne — узброеныя сілы;

lądowe ~y — сухапутныя сілы;

~у morskie — ваенна-марскія сілы;

2. многа, багата, шмат;

w sile wieku — у росквіце; у зеніце;

~ą rzeczy — у выніку (з прычыны) выпадку;

~a złego na jednego прым. усе на аднаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przyciąganie

przyciągani|e

н.

1. прыцягненне; прыцягальнасць; прывабнасць;

2. фіз. прыцяжэнне;

siła ~a — сіла прыцяжэння;

~e ziemskie — зямное прыцяжэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)