хіста́ць несов.

1. кача́ть, колеба́ть, раска́чивать, шата́ть;

ве́цер ~та́е дрэ́вы — ве́тер кача́ет (шата́ет) дере́вья;

х. слуп — кача́ть столб;

х. стол — кача́ть (шата́ть) стол;

2. безл. кача́ть, шата́ть;

яго́а́ла з бо́ку на бок — его́ кача́ло (шата́ло) из стороны́ в сто́рону;

3. перен. колеба́ть;

х. аўтарытэ́т — колеба́ть авторите́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

*Плусяні́ца, илусянына ’салома з проса’ (стол., Нар. лекс.). З праехацца, параўн. драг. просяныця ’тс’ з менай o > y і p > л, відаць, пад уплывам слова солома.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бе́дніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; незак.

Разм. Прыбядняцца. [Аляксей:] — А вы ведаеце, што ў гэтага самага Архіпа Мікуця, які вам пашкадаваў хлеба пакласці на стол, аж дзве ямы засыпаны збожжам.. А ён бедніцца, ведае, што старшыня сваяк — не зачэпіць. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панібра́цкі, ‑ая, ‑ае.

Бесцырымонны, фамільярны. Славік засунуў рукі ў кішэні вузенькіх штаноў, бадзёра абышоў стол, наблізіўся да бацькі, як бы дэманструючы, што ён нічога не баіцца і што ўвогуле з бацькам у яго адносіны вось такія — панібрацкія. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самава́рчык, ‑а, м.

Разм. Памянш.-ласк. да самавар. Выспаўшыся на поўнае вока, .. [пан Ян] спаражняў, як з пахмелля, самаварчык упрыкуску. Брыль. Насупраць уваходу стаяў стол, накрыты белым абрусам, а на стале ўжо весела пашумліваў самаварчык, ведучы сваю няўпынную гутарку. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саф’я́н, ‑у, м.

Мяккая, добра вырабленая звычайна яркага колеру авечая скура, якая ідзе на кніжныя пераплёты, абутак, абіўку мэблі. Увечары бацька зайшоў у пакой Халіды і асцярожна паставіў на стол абабітую саф’янам скрыначку, лёгенька націснуў на вечка. Ус.

[Перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́лік, ‑а, м.

Памянш. да скрыль; невялікі скрыль чаго‑н. для яды. Стол быў небагаты — тонкія скрылікі каўбасы на талерцы, падсмажаная на маргарыне бульба, крупнік, запраўлены кансервамі. Хадкевіч. Тонкія скрылікі бульбы зляталі з нажа ў гарачы тлушч. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коловоро́т м.

1. стол. ко́рба, -бы ж.;

2. (водоворот) вір, род. ві́ру м.;

3. (круговорот) кругаваро́т, -ту м.; (вихрь) ві́хар, -хру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шипово́йI

1. (относящийся к колючке на растении) калю́чкавы;

2. техн. шыпавы́;

3. стол. па́льцавы;

4. (относящийся к шипу на подкове) га́кавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Трыса́ ‘пілавінне’, тріса́ ‘тс’ (раг., стол., ЛА, 1). Варыянт з метатэзай ад ты́рса (гл.), магчыма, звязаны з пераносам націска з асновы на канчатак, параўн. Векслер, Гіст., 216.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)