засме́чанасць, ‑і, ж.

Стан засмечанага. Засмечанасць насення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звадкава́цца, ‑куецца; зак.

Перайсці ў вадкі стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разду́млівасць, ‑і, ж.

Стан і ўласцівасць раздумлівага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разду́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан раздутага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разро́зненасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан разрозненага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раз’ю́шанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан раз’юшанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассы́пістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан рассыпістага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассы́пчатасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан рассыпчатага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчлянёнасць, ‑і, ж.

Стан расчлянёнага. Расчлянёнасць рэльефу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́чыўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан рэчыўнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)