распаві́цца, ‑паўюся, ‑паўешся, ‑паўецца; зак.

Разгарнуўшы на сабе пялёнкі, вызваліцца ад іх. Дзіця распавілося.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самалю́б, ‑а, м.

Разм. Сябелюбівы чалавек. Самалюб, .. [Юрка] часта сумняваўся і не давяраў сабе. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саракавёдзерны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе сорак вёдзер якой‑н. вадкасці. Саракавёдзерная бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сентэнцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Павучальны, які мае ў сабе сентэнцыю. Сентэнцыйны тон. Сентэнцыйны раман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сульфі́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сульфідаў, змяшчае ў сабе сульфіды. Сульфідныя руды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сучко́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які змяшчае ў сабе сучкі (гл. сучок у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохме́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які змяшчае ў сабе тры рытмічныя меры, долі. Трохмерны такт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлу́равы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэлуру, змяшчае ў сабе тэлур. Тэлуравая кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упэ́ўнівальны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае ў сабе ўпэўненне ў чым‑н. Упэўнівальны ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотадакумента́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фотадакументаў; заключае ў сабе фотадакументы. Фотадакументальныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)