шасцярня́², -і́, мн.е́рні і (з ліч. 2, 3, 4) -цярні́, -це́рань і -це́рняў, ж.

Зубчастае кола, якое перадае рух.

|| памянш. шасцярэ́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

|| прым. шасцяро́нны, -ая, -ае і шасце́рневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыско́рыцца, ‑рыцца; зак.

1. Стаць больш скорым, імклівым. Рух машыны прыскорыўся.

2. Настаць хутчэй, чым меркавалася. Ад’езд прыскорыўся нечакана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суфражы́зм, ‑у, м.

Жаночы рух у буржуазных краінах другой паловы 19 — пачатку 20 стст. за выбарчыя правы для жанчын.

[Ад англ. suffrage — выбарчае права.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эклі́птыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

У астраноміі — вялікі круг нябеснай сферы, па якім адбываецца бачны гадавы рух Сонца.

[Ад грэч. ékleipsis — зацьменне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паско́рыцца сов., в разн. знач. уско́риться;

рух цягніка́ ~рыўся — движе́ние по́езда уско́рилось;

зваро́т мой ~рыўся — возвраще́ние моё уско́рилось

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bandwagon [ˈbændˌwægən] n.

1. фурго́н

2. ма́савы рух

climb/jump on the bandwagon infml, derog. прыма́звацца да перамо́жцаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flux [flʌks] n.

1. няспы́нны рух; змяне́нне;

The world is in a flux. Свет пастаянна змяняецца.

2. пато́к, плынь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пас,

прыстасаванне для прывядзення ў рух механізмаў; перадача мяча ў спартыўных гульнях.

т. 12, с. 158

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ру́шыцца ’скрануцца з месца, пачаць рух’, ’накіравацца’, ’абвальвацца’, ’разбурацца’ (ТСБМ), ’пачаць рух’, рушыць (ТСБМ), рушэнне ’паход’ (Гарэц. 1). Укр. ру́шити, руша́ти ’рухаць, варушыць’, рус. ру́шить ’разбураць’, польск. ruszyć ’рушыць, крануцца’, н.-луж. rušowaś ’бушаваць, шумець’, чэш. rušiti ’турбаваць (каго-небудзь), парушаць (цішыню)’, славац. rušiť ’крануцца, рушыць’, славен. rúšiti ’трэсці, калаціць, зносіць’, серб.-харв. ру̏шити ’разбураць’, балг. ру́ша ’тс’, ст.-слав. роушити ’тс’. Звязваюць з рух (гл.) і ў якасці індаеўрапейскіх адпаведнікаў прыводзяць літ. raũsti, rausiù, rausiaũ ’рыць, капацца’, лат. ràust, ‑šu, ‑su ’разграбаць, месці’, літ. rausis ’пячора’, rūỹs, rūsas ’пограб’, ст.-ісл. rúst ’руіны, разбураная сцяна’ і інш. (Фасмер, 3, 525). Борысь (528) узводзіць да *rušiti [< *ruchi‑ < *rou̯s‑ī‑] ’надаваць рух, папіхаць, рушыць, парушаць’, вытворнае ад незахаванага прасл. *rusti ’рыць, капаць, пераварочваць, парушаць (напрыклад, зямлю)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

traffic1 [ˈtræfɪk] n.

1. рух; тра́нспарт;

heavy/light traffic вялі́кі/невялі́кі рух;

a line of traffic чарада́ машы́н;

traffic regulations пра́вілы даро́жнага ру́ху;

They were stuck in traffic. Яны заселі ў дарожнай пробцы.

2. га́ндаль (не законны);

traffic in drugs га́ндаль нарко́тыкамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)