кла́сціся, кладу́ся, кладзе́шся, кладзе́цца; кладзёмся, кладзяце́ся;
1. Прымаць ляжачае, гарызантальнае становішча;
2. Апускацца, падаць на якую‑н. паверхню.
3. Засцілаць сабою што‑н., распаўсюджваючыся на паверхні.
4. Браць які‑н. напрамак (пра самалёт, карабель).
5. Добра прыставаць, паддавацца кладцы.
6.
7.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарэ́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць;
1. Паддавацца дзеянню агню, знішчацца агнём.
2. Даваць, выпраменьваць святло, полымя; ярка свяціцца.
3. Траціць маёмасць з прычыны пажару, аказвацца ў становішчы пагарэльца.
4.
5. Быць у гарачцы, у ліхаманкавым стане.
6. Рабіцца гарачым, чырванець ад прыліву крыві.
7.
8. Ззяць бляскам, выдзяляцца яркімі колерамі, афарбоўкай.
9. Цвісці (пра агуркі, гарбузы і пад.).
10. Псавацца, станавіцца непрыгодным ад моцнага перагрэву.
11.
12.
13. Адбываць чаргу пры гульні ў гарэлкі.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чо́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае колер сажы, вугалю, самы цёмны з усіх колераў;
2. Цёмны, больш цёмны, чым звычайна.
3.
4. Некваліфікаваны, які не патрабуе пэўных ведаў і навыкаў, звычайна фізічна цяжкі і брудны (пра чарнавую работу і пад.).
5. Не галоўны, не цэнтральны, не парадны, які выкарыстоўваецца для штодзённых патрэб (пра дзверы, ход, уваход і пад.).
6.
7.
8.
9.
10. Які ў дарэвалюцыйныя часы адносіўся да ніжэйшых слаёў грамадства, да простага народа.
11.
12. Паводле забабонных уяўленняў — чарадзейны, звязаны з нячыстай сілай.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Расама́ха 1 ’драпежная млекакормячая жывёла сямейства куніц, Gulo borealis’ (
Расама́ха 2 фальк. ’страшыдла ў вобразе жанчыны, у якой распушчаныя валасы і стальныя грудзі, ёю страшаць малых дзяцей’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
cut
v.
1) рэ́заць, разраза́ць
2) падстрыга́ць (валасы́), стры́гчы, абстрыга́ць, абраза́ць
3) пілава́ць
4) касі́ць; жаць
5) краі́ць (адзе́ньне)
6) сячы́ (з ка́меня), рэ́заць (з дрэ́ва), шліфава́ць, грані́ць (кашто́ўныя камяні́)
7) абраза́ць, скарача́ць
8) перасяка́ць, прараза́ць
9) прастава́ць, ісьці́ напрасткі́
10) прарэ́звацца (пра зу́бы)
11) уда́рыць, секану́ць (пу́гаю)
12)
13) распушча́ць
14) перараза́ць, вылуча́ць
1) парэ́заны, скро́ены
2) разьбя́ны, разьблёны, гранёны (шкло, крышта́ль)
3) зьні́жаны, зьме́ншаны
4) скаро́чаны, перагле́джаны
3.1) парэ́з, разрэ́з -у
2) даро́га напрасткі́, скаро́т
3) кава́лак, адрэ́зак -ка
4) фасо́н -у
5) зьніжэ́ньне
6) уда́р -у
7) падраза́ньне
8) про́пуск -у
9) гравю́ра
•
- cut across
- cut down
- cut in
- cut off
- cut out
- cut up
- Cut it out!
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
as
1) каб
2) хоць, як ні, які́ б ні
3) як; так, як
4) як; у ро́лі; у я́касьці
5) калі́, у той час, як
6) бо
7) як напры́клад
1) што, які́, як
2) як, што
•
- as… as
- as far as
- as for
- as from
- as good as
- as if
- as is
- as it were
- as much
- as regards
- as soon as
- as though
- as to
- as well
- as well as
- as yet
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
od
1. ад;
2. ад, з;
3. ад, з;
4. за, ад;
5. пры ўказанні на спецыяльнасць, занятак у; па; на;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ле́гчы, лягу, ляжаш, ляжа; ляжам, ляжаце, лягуць;
1. Прыняць ляжачае, гарызантальнае становішча (пра чалавека і жывёл);
2. Размясціцца спаць, адпачываць.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9. Прыняць якое‑н. становішча, узяць які‑н. напрамак (пра самалёты, судны).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
über
1.
1) (А – на пытанне «куды?»,
2) (
3) (
4) (
5) (
6) (
7) пераклад залежыць ад кіравання беларускага дзеяслова:
2.
1) на праця́гу
2)
3)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
даро́га, ‑і,
1. Прыстасаваная для язды і хадзьбы паласа зямлі, якая злучае асобныя пункты мясцовасці.
2. Працягласць шляху, адлегласць, якую патрэбна прайсці, праехаць і пад.
3. Месца для праходу, праезду.
4. Падарожжа, паход, паездка.
5. Напрамак руху.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)