лог, ‑у, м.

Шырокі і доўгі яр з адхоннымі схіламі. За логам, дзе рос алешнік і цякла рачулка, на горцы раскінуўся маёнтак. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́йткі, ‑так; адз. няма.

Абл. Штаны, нагавіцы. Янка борздзенька нацягнуў майткі і верхнюю кашулю, хадакі ўзяў у руку і спусціўся на ток. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малалю́дны, ‑ая, ‑ае.

З невялікай колькасцю людзей, немнагалюдны. «Куды ж цяпер падацца?» — запытаў у мыслях самога сябе Лабановіч, апынуўшыся на .. малалюднай плошчы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маро́зна,

1. Прысл. да марозны (у 1 знач.).

2. безас. у знач. вык. Холадна, моцны мароз. Куцця. Марозна. Хмурнавата. Сняжок падкідвае заўзята. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нямы́ты, ‑ая, ‑ае.

Якога не мылі; брудны. У хату носа паказаць нельга: неахайнасць, бруд, смурод. Міскі нямытыя на стале стаяць, хлеб непрыбраны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́йча, м.

Уст. Клічная форма ад слова «айцец». [Янка:] — Гарэлка твая і твая навіна! Благаславіся, ойча Андрэю! Колас. — Святы ойча! — зноў усклікнула Эмілія. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабагаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць багацейшым. На развітанні Мартын сказаў Аўгіні: — Ты ж глядзі Алесі. Пабагацею, дапамогу і ёй і табе. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагі́нуць, ‑гіне; ‑гінем, ‑гінеце, ‑гінуць; зак.

Загінуць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Пагінулі сотні, — мільёны прайшлі. Глебка. Вясна прыйдзе, снег пагіне. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлі́зніцкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы падлізніку, падлізе. Не люблю я псярні панскай, Палупанкаў, ахмістрынь — Дух падлізніцкі, паганскі, Прападзі ён там і згінь! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападдзя́, ‑і, ж.

Разм. Жонка папа. Янка адказаў усё ў тым жа тоне: — Каму падабаецца поп, каму пападдзя, а каму папова дачка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)