Verbum

анлайнавы слоўнік

insignia

[ɪnˈsɪgniə]

n., pl. of insigne

1) эмбле́мы, адзна́кі

2) знак -у, сы́мбаль -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

symbol

[ˈsɪmbəl]

1) сы́мбаль -ю m.

2) знак -у m.

v.t.

сымбалізава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

umlaut

[ˈʊmlaʊt]

1) умля́ўт у герма́нскіх мо́вах

2) знак умля́ўту – ¨ (напр. у няме́цкім süss)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Ро́дзімка ’ружовыя месцы на шчацэ’ (мазыр., ЛА, 3), ро́дзінка ’тс’ (брэсц., там жа) — у выніку субстантывацыі дзеепрыметніка *rod‑imъ < *roditi > радзі́ць (гл.). Мена ‑м‑ > ‑н‑, відаць, пад уплывам рус. ро́динка ’радзімы знак, радзімка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

умо́ўны в разн. знач. усло́вный;

у. знак — усло́вный знак;

у. прыгаво́р — усло́вный пригово́р;

усё, што вы гаво́рыце, ве́льмі ўмо́ўнае — всё, что вы говори́те, о́чень усло́вно;

~ная дэкара́цыя — усло́вная декора́ция;

~нае па́ліва — усло́вное то́пливо;

○ у. рэфле́кс — усло́вный рефле́кс;

у. злу́чнік — грам. усло́вный сою́з;

у. лад — грам. сослага́тельное наклоне́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бемо́ль

(фр. bémol, ад іт. bemolle)

нотны знак, які азначае паніжэнне ноты на паўтону (параўн. дыез).