Verbum

скасаву́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Разм. Павярнуць убок, скасіць (пра вочы). Абрам толькі скасавурыў вочы ў бок крамы, не паднімаючы галавы. Пястрак. Максім запусціў у яе шышкай, але варона толькі скасавурыла вока і не варухнулася. Хомчанка. Жарабок скасавурыў вока, страсянуў галавою ды свечкай — на заднія! Ляўданскі.

запарушы́цца, ‑рушыцца; зак.

1. Стаць пашкоджаным чым‑н., трапіўшым упутр. Вочы запарушыліся мякінай.

2. Зацерушыцца. Запарушыўся двор ігліцсю.

вы́драпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Драпаючы, выдраць. Выдрапаць вочы.

2. Драпаючы, напісаць, намаляваць. Выдрапаць літару.

вы́тарашчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.

Тое, што і вытрашчыць. Міхась сагнуўся і ад здзіўлення вытарашчыў вочы. Чарнышэвіч.

вы́хвастаць, ‑хвашчу, ‑хвашчаш, ‑хвашча; зак., каго.

Разм. Набіць, пакараць розгамі, пугай, дзягай; адлупцаваць, адхвастаць. // Хвошчучы, выбіць. Выхвастаць вочы.

краве́цтва, ‑а, н.

Занятак краўца. — От і акуляры нашу па прычыне таго, што сапсаваў на кравецтве вочы. Чарнышэвіч.

пы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Невыразна, неразборліва гаварыць. [Чарнавус:] Пыкаюць, мыкаюць, вочы ўбок адводзяць... Нічога не разбяру. Крапіва.

ро́счын, ‑у, м.

Тое, што і ростул. У росчыну дзвярэй паказаўся даўгаваты тонкі нос і чорныя вочы. Колас.

су́кня, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і сукенка. На .. [Матруне] была яркая квяцістая сукня, а вочы гарэлі радасцю. Сачанка.