вар’ява́ць
(
1)
2) раздражняць каго
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вар’ява́ць
(
1)
2) раздражняць каго
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бесстаро́ннасць, ‑і,
Уласцівасць бесстаронняга, аб’ектыўнасць, нейтральнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апяку́нстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арыгіна́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
куха́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць;
Гатаваць стравы;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парабкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юро́дстваваць, ‑твую, ‑твуеш, ‑твуе;
1.
2. Рабіць недарэчныя ўчынкі, неразумна паводзіць сябе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
przydawać się
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wakować
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
няўпэ́ўнены únsicher;
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)