Verbum

дастасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што да чаго.

Прымяніць, прывесці ў адпаведнасць з чым-н.

Д. тэорыю да практыкі.

|| незак. дастасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. дастасава́нне, -я, н.

дачыта́ць, -та́ю, -та́еш, -та́е; -та́ны; зак., што.

1. Скончыць чытанне чаго-н.

Д. раман.

2. Прачытаць да якога-н. месца.

Д. кнігу да другога раздзела.

|| незак. дачы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́рачыся, -ракуся, -рачашся, -рачацца; -рачамся, -рачацеся, -ракуцца; вы́ракся, -клася; зак., каго-чаго.

Адмовіцца, не прызнаць сваім.

В. родных.

В. свайго сына.

|| незак. вырака́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. вырачэ́нне, -я, н.

вы́тыркнуць, -ну, -неш, -не; вы́тыркнуў; -ні; -нуты; зак., каго-што (разм.).

Выставіць, высунуць за межы чаго-н.; утварыць выступ.

В. ногі ў праход.

В. галаву.

|| незак. вытырка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

вяршы́ць, вяршу́, вяршы́ш, вяршы́ць; вяршы́м, вершыце́, вярша́ць; незак.

1. што. Рабіць верх, верхнюю частку чаго-н., завяршаць.

В. страху.

В. стог.

2. што і чым. Вырашаць, распараджацца (кніжн.).

В. справы.

асты́ць і асты́нуць, -ну, -неш, -не; асты́ў, асты́ла; асты́нь; зак.

1. гл. стыць.

2. перан. Стаць спакайнейшым, абыякавым да каго-, чаго-н.

А. да хакея.

|| незак. астыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

асэнсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.

Усвядоміць, зразумець сэнс, значэнне чаго-н.

А. гістарычныя падзеі.

|| незак. асэнсо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. асэнсава́нне, -я, н. і асэнсо́ўванне, -я, н.

асяло́к, -лка́, мн. -лкі́, -лко́ў, м.

1. Тачыльны дробназярністы камень, брусок.

2. Камень для выпрабавання каштоўных металаў.

3. перан. Сродак праверкі каго-, чаго-н.

Гэта будоўля — а. для маладога спецыяліста.

банкру́т, -а, М -кру́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Збяднелы неплацежаздольны даўжнік.

2. перан. Той, хто пацярпеў поўную няўдачу, крах у ажыццяўленні чаго-н.

Маральны б.

|| прым. банкру́цкі, -ая, -ае.

бро́сня, -і, ж.

1. Мікраскапічны грыбок, які развіваецца на вадкасці або на волкай паверхні чаго-н.; плесня.

2. Зялёная паверхня з водарасцей, якой пакрываецца застаялая вада.

|| прым. бро́сневы, -ая, -ае.