Verbum

уво́з, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. увозіць — увезці.

2. Агульная колькасць або кошт тавараў, завезеных у краіну з-за мяжы; імпарт; проціл. вываз.

утварэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. утвараць — утварыць (у 1, 2 знач.).

2. Тое, што ўзнікла ў выніку якога‑н. дзеяння, працэсу. Тлушчавыя ўтварэнні.

фармо́ўка, ‑і, ДМ ‑моўцы; Р мн. ‑мовак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фармаваць.

2. Тое, што і форма (у 6 знач.). Хлебная фармоўка.

храбусце́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. храбусцець, а таксама гукі гэтага дзеяння. Спалоханыя коні рванулі, і задняе кола з храбусценнем пераехала скінутаму [хлопцу] руку. Караткевіч.

цыро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. цыраваць.

2. Разм. Спецыяльныя ніткі для цыравання.

3. Разм. Зацыраванае месца.

шапата́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шапатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Пасля кожнага ўзмаху вясла кружацца віркі.. з ціхім, залівістым шапатаннем. Колас.

шушу́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шушукаць і шушукацца, а таксама гукі гэтага дзеяння. Пасля доўгага шушукання на кухні Ніна паявілася ў пакоі. Асіпенка.

эмаліро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. эмаліраваць.

2. Слой эмалі на чым‑н., паверхня з эмалі. Трэшчына на эмаліроўцы.

я́ўканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. яўкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. — Кот, відаць, увіваўся каля некага і бесперапынным яўканнем вымагаў спажыву. Кулакоўскі.

заваёва, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заваёўваць — заваяваць.

2. звычайна мн. (заваёвы, ‑ёў). Тое, што заваявана, набыта, дасягнута. Рэвалюцыя заклікала народ абараняць заваёвы Кастрычніка.