насяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.

1. Незак. да насяліць.

2. Складаць насельніцтва якой‑н. тэрыторыі, населенага пункта. Любіў настаўнік расказваць і пра далёкія краіны, пра людзей, якія насяляюць іх. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнаго́рцы, ‑аў; адз. чарнагорац, ‑рца, м.; чарнагорка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. чарнагоркі, ‑рак; ж.

Паўднёваславянскі народ, што складае асноўнае насельніцтва Чарнагорыі, якая ўваходзіць у склад Сацыялістычнай Федэратыўнай Рэспублікі Югаславіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яўрэ́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да яўрэяў, які належыць, уласцівы ім. Яўрэйская мова. Яўрэйскае насельніцтва. □ Ідучы з прыяцелем у Смалярню, Янка гаварыў аб яўрэйскай інтэлігенцыі, з якой пазнаёміўся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слой прям., перен. слой, род. сло́я м., пласт, род. пласта́ м.;

ве́рхние слои́ по́чвы ве́рхнія слаі́ (пласты́) гле́бы;

широ́кие слои́ населе́ния шыро́кія пласты́ (слаі́) насе́льніцтва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

слой м., в разн. знач. слой, пласт;

ве́рхнія слаі́ гле́бы — ве́рхние слои́ по́чвы;

шыро́кія слаі́ насе́льніцтва — широ́кие слои́ населе́ния;

○ культу́рны с. зямлі́ — культу́рный слой земли́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прыро́ст м Zúwachs m -es, Verméhrung f -, Zúnahme f -; Ánwachsen n -s;

прыро́ст насе́льніцтва Bevölkerungszuwachs m;

прыро́ст праду́кцыі эк Produktiónszunahme f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ravage [ˈrævɪdʒ] v. спусто́шваць, спусташа́ць; разбура́ць; даво́дзіць да гале́чы;

ravage a city/a country разрабава́ць го́рад/краі́ну;

The population was ravaged by the cholera. Насельніцтва было знішчана халерай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

алдэаме́нту

(парт. aldeiamentos)

пасяленні ў колішніх партугальскіх калоніях, што былі фактычна канцлагерамі для карэннага афрыканскага насельніцтва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

этнабата́ніка

(ад этнас + батаніка)

раздзел батанікі, які вывучае выкарыстанне раслін рознымі этнічнымі групамі насельніцтва зямнога шара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паля́кі, ‑аў; адз. паляк, ‑а, м.; полька, ‑і, ДМ ‑льцы; мн. полькі, ‑лек; і палячка, ‑і, ДМ ‑чцы; мн. палячкі, ‑чак; ж.

Заходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Польшчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)