прыме́тны, -ая, -ае і прыкме́тны, -ая, ае.

1. Такі, што лёгка прымеціць.

П. шрам над брывом.

Ён прыметна (прыкметна) (прысл.) пахудзеў.

2. Які выдзяляецца сярод іншых.

Ён чалавек п.

3. Які з’яўляецца прыметай, адзнакай.

П. знак.

|| наз. прыме́тнасць, -і, ж. і прыкме́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надбро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над брывамі. Надброўныя дугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надбру́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над жыватом. Надбрушныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надгле́бавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над глебай. Надглебавае покрыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надлабко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над лабком. Надлабковая косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надло́б’е, ‑я, н.

Частка чэрапа, якая знаходзіцца над ілбом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надло́кцевы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над локцем, вышэй локця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надны́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над верхняй часткай нырак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надхма́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над хмарамі. Надхмарная прастора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падчарэ́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над чэравам. Падчарэўны рэмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)