Разні́к ’хто забівае жывёлу’ (шальч., Сл. ПЗБ), ’мяснік’ (Яруш.), укр. різни́к ’разнік’, ’прадавец мяса’, в.-луж. rěznik ’мяснік’. Ад рэ́заць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бро́йлер

(англ. broiler, ад broil = смажыць, пячы)

кураня ва ўзросце да 70 сутак, якое гадуецца на мяса.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

рагу́

(фр. ragoût)

страва з дробна нарэзанага мяса, утушанага з гароднінай, або ўтушанай гародніны з вострым соусам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

патушы́ць I сов. потуши́ть, погаси́ть; (свечи, лампу — ещё) заду́ть

патушы́ць II сов., кул. потуши́ть, потоми́ть;

п. мя́са — потуши́ть (потоми́ть) мя́со

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

увары́цца сов., в разн. знач. увари́ться;

кампо́т ~ры́ўся — компо́т увари́лся;

мя́са ўвары́лася на дзве́сце гра́маў — мя́со увари́лось на две́сти гра́ммов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

undressed [ʌnˈdrest] adj.

1. раздзе́ты, распра́нены, распра́нуты

2. неперавя́заны, незабінтава́ны;

an undressed wound незабінтава́ная ра́на;

get undressed раздзява́цца, распрана́цца

3. : undressed meat мя́са без гарні́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Лыкава́ты, лыкова́тый ’нятлусты (пра сала, мяса)’ (лун., Шатал.). Да лы́ка1. Матывацыя: ’валакністы, жылісты, падобны цвёрдасцю да лыка’, як тураў. лыкова́ты ’мачалісты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малака́не ’хрысціянская рэлігійная сетка стараабрадцаў’ (ТСБМ). Да малако (гл.). Матывацыя: прадстаўнікі секты, якія не ўжываюць мяса, а толькі малако (Фасмер, 2, 645).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Менсамяса’ (мін., Шн.; Сл. ПЗБ), ст.-бел. менсо ’тс’ (XVI ст.) запазычана са ст.-польск. mięso ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 204).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мякша́ ’насенная частка гарбуза’ (маст.), ’мякаць мяса’ (лід., Сл. ПЗБ). Да мяккі (гл.). Аб суфіксе ‑ш‑α гл. Сцяцко, Афікс. наз., 76.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)