vacuum1 [ˈvækjuəm] n.
1. ва́куум; беспаве́траная прасто́ра
2. пустата́, прабе́л, прага́л;
fill the vacuum запаўня́ць прабе́л
♦
live in a vacuum жыць ізалява́на
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вы́хартацца ’прагаладацца’ (Касп.), вы́хартавацца ’тс’ (Юрч.). Рус. дыял. пск., смал. вы́хортаться ’прагаладацца ад хадзьбы, работы’, пск., цвяр. хортать ’жыць абы-як, перабівацца’, чэш. chrt ’хорт (сабака)’ і ’вельмі худы чалавек’. Усё ад хорт (гл.) (Фасмер, 4, 268; Махэк₂, 207).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.
1. што. Закончыць узважванне чаго‑н. Даважыць апошнія мяшкі з насеннем.
2. чаго. Важачы што‑н., дадаць пэўную колькасць для поўнай вагі. Даважыць масла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
будара́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак., каго-што.
Узрушваць, непакоіць, узбуджаць. [Аляксей] хадзіў з імі ў атаку, на яго вусны трапляў парахавы пыл, пах пораху бударажыў нервы і напружваў волю. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адлі́жыць, ‑жыць; безас. зак.
Стаць адліжным (пра цёплае з раставаннем снегу надвор’е). Калі адліжыла і засвяціла сонца, я выняў з акенца салому, каб усім у хляве стала лепш. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скарэ́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.
Разм.
1. Скрывіць, сагнуць, скарабаціць. Сплюшчыўшы і скарэжыўшы кузаў «усюдыхода», Якавенка паімчаў далей. Мележ.
2. перан. Змяніць да непазнавальнасці, сказіць. Грымаса скарэжыла твар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усма́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.
Смажачы, згатаваць; добра прасмажыць. На прыпеку старая ўсмажыла яечню, наліла кубачак сырадою, паклала акрайчык хлеба і ўсё ўпрошвала, каб хаця ела [Галя]. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зімава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; незак.
Праводзіць дзе-н. зіму, жыць дзе-н. зімой.
З. на палярнай станцыі.
|| зак. перазімава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й і празімава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й.
|| наз. зімо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мо́вак, ж.
|| прым. зімава́льны, -ая, -ае (спец.).
Зімавальная сажалка (сажалка, у якой зімуе рыба).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
нэ́ндза, -ы (разм.).
1. ж. Галеча, беднасць, незабяспечанасць сродкамі існавання.
Жыць у нэндзы.
2. ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -аў. Той (тая), хто ўвесь час ные, скардзіцца; нуда (у 2 знач.).
3. ж. Тое, што і нуда (у 1 знач.).
Захварэць з нэндзы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
seclusion
[sɪˈklu:ʒən]
n.
1) адасо́бліваньне n., адасо́бленасьць f.
to live in seclusion — жыць у само́це, адасо́блена
2) глухі́ заку́так
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)