дзяржа́ўнасць, ‑і,
1.
2. Уласцівасць дзяржаўнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзяржа́ўнасць, ‑і,
1.
2. Уласцівасць дзяржаўнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чыно́ўнік, ‑а,
1. У дарэвалюцыйнай Расіі і буржуазных краінах —
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
purse
1) жано́чая то́рбачка
2) кашалёк -лька́
3) гро́шы
4) скарб -у
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прыва́тны, -ая, -ае.
1. Які з’яўляецца асобнай часткай чаго
2. Асабісты, не грамадскі, не
3. Які належыць пэўнай асобе, не грамадству, не дзяржаве.
4. Які мае адносіны да асабістага, індывідуальнага валодання, дзейнасці, гаспадаркі і адносін, якія адсюль вынікаюць.
Прыватная пастанова (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ме́трыка2
(
1) пасведчанне аб нараджэнні;
2) збор дакументаў;
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БЮДЖЭ́Т
(
заканадаўча зацверджаны роспіс грашовых даходаў і расходаў дзяржавы (
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Дзяржплан СССР 2/87; 5/394,
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Другая беларуская дзярж. трупа,
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Белтрэстдрук,
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Ансамбль рускай драмы БССР,
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)