быва́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць бывалага. Пры зручным выпадку.. [Макар] стараўся падкрэсліць гэта сваё ўмельства, бываласць. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непараўна́льна, прысл.

Значна, у шмат разоў. Нялёгка сказаць: усынавіць [Уладзіка], але непараўнальна цяжэй зрабіць гэта. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустаме́льства, ‑а, н.

Пустыя размовы; балбатня. «Не выцягнуць, — прыйшло першае рашэнне [Чарнавусу], — пустамельства ўсё гэта». Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улічы́цца, улічыцца; зак.

Быць прынятым пад увагу; залічыцца. [Пан Вінцук:] — Гэта ўлічыцца .. [доктару] пры атрыманні пажыццёвай пенсіі. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чый I, (род. чыйго́, дат. чыйму́, твор., предл. чыі́м; чыя́ ж., чыё ср., мн. чые́) мест.

1. вопр. чей;

ч. гэ́та го́лас? — чей э́то го́лос?;

чыя́ гэ́та кні́га? — чья э́то кни́га?;

чыё апавяда́нне? — чей расска́з?;

2. относ. чей;

не ве́даю, ч. гэ́та дом — не зна́ю, чей э́то дом;

геро́й, ч. по́дзвіг усі́м вядо́мы — геро́й, чей по́двиг всем изве́стен

чый II, род. чы́ю сущ., мн. нет, бот. чий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

möglichenfalls

adv калі́ (гэ́та) магчы́ма, па магчы́масці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

das

гл. der;

das heißt — гэ́та зна́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Fórmsache

das ist nur ~ — гэ́та то́лькі фарма́льнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ве́та

(лац. veto = забараняю)

забарона, якая накладваецца на якое-н. рашэнне ўпаўнаважаным на гэта дзяржаўным органам або асобай (напр. мець права в., в. у міжнародным праве).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

епі́скап

(гр. episkopos, ері = над + skopeo = гляджу, назіраю)

вышэйшае духоўнае званне ў праваслаўнай царкве, якое прысвойваецца звычайна кіраўніку епархіі, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)