Таварыскія адносіны; сяброўства. Кожны з .. [настаўнікаў], у меру сваіх душэўных сіл, асаблівасцей характару, прыносіў даніну на алтар дружбы і прыяцельства, калі гаварыць высокім стылем.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэфарма́тар, ‑а, м.
Той, хто праводзіць рэформу ў якой‑н. галіне; пераўтваральнік. Гаварыць Анатоль Парфенавіч умее. На словах, здаецца, зямны шар перавярнуў бы. Паслухаеш — такі рэфарматар.Мыслівец.
[Лац. reformator.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Веціць ’вітаць, быць ветлівым’, сюды ж прывеціць (Нік., Оч., 1), ст.-рус.вѣтовати ’апавяшчаць, прапаведаваць, гаварыць’, ст.-польск.*wietati (Брукнер, 614) ’гаварыць’, чэш.větiti ’апавядаць, гаварыць’, славац.vetiťуст. ’гаварыць, апавядаць, адказваць’, макед.ветува, ветава ’абвяшчаць’; ’завяшчаць’, ветува се ’ахвяравацца, даць абяцанне’, балг.ветам се ’абяцаць’, ст.-слав.вѣтити (вѣщати). Прасл.větiti, і.-е. адпаведнікі: літ.vaitóti ’стагнаць, вохкаць’, vaitenù ’абмяркоўваю, дапускаю’, ст.-прус.waitiāt ’гаварыць, апавядаць’, авест.vaēϑ‑ ’вызначаць судовым следствам’, vaēϑa ’судовае следства’. Гл. Тапароў, КСИС, 25, 1958, 86–87; Фасмер, 1, 305; Вайян, RÉS, 24, 1947, 152–155 з літ-рай. Параўн. таксама бел.вайцяць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
compliment2[ˈkɒmplɪment]v.
1. рабі́ць/гавары́ць кампліме́нты, хвалі́ць
2. віта́ць; віншава́ць;
compliment smb. on his progress віншава́ць каго́-н. з по́спехам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Дундзі́ць ’гаварыць недарэчнае, бубніць’ (Сл. паўн.-зах.). З літ.dundė́ti ’гаварыць’ (гл. Сл. паўн.-зах.).
папы́рскваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., чым і без дап.
Пырскаць злёгку, час ад часу. Пакуль на кухні папырсквала смажаніна ды рэзаліся агуркі, Баляслаў не ведаў, што гаварыць.«ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заве́дамы, ‑ая, ‑ае.
Наперад добра вядомы; несумненны. Мікола мог гаварыць заведамую няпраўду або неймаверную лухту, але ўмеў падаць яе так пераканальна.., што ўсім хацелася верыць у яе.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)