фі́бра¹, -ы, мн. -ы, фібр і -аў, ж.
1. Валакно расліннай або жывёльнай тканкі (уст.).
2. перан., мн. У выразе: усімі фібрамі душы — вельмі моцна, страсна.
Ненавідзець усімі фібрамі душы.
Імкнуцца ўсімі фібрамі душы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
цура́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., каго-чаго.
1. Пазбягаць каго-, чаго-н.; ухіляцца ад адносін з кім-н. або выканання чаго-н.
Ц. блізкіх.
Ц. работы.
2. Адракацца ад каго-, чаго-н.
Ц. бацькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ча́йнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Пасудзіна з носікам і ручкай для заваркі чаю або для гатавання вады.
На пліце кіпеў ч.
|| памянш.-ласк. ча́йнічак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.
|| прым. ча́йнікавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
шляк, -а́, мн. -і, -о́ў, м.
Палоска па краі тканіны іншага колеру або іншага ўзору.
Абрус з сінім шлякам.
|| памянш. шлячо́к, -чка́, мн. -чкі, -чко́ў, м.; прым. шлячко́вы, -ая, -ае.
|| прым. шляко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Пазуме́нт ’шытая золатам або срэбрам тасьма, якой аздабляюць мэблю, адзенне і інш.’ (ТСБМ). З рус. позумент ’тс’, якое праз нов.-в.-ням. Posament або н.-ням. pasement з франц. passement (гл. Фасмер, 3, 303).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
najwyżej
1. найвышэй; вышэй за ўсё;
2. найбольш;
najwyżej siedem — самае большае сем;
jadać najwyżej raz albo dwa razy dziennie — есці не больш як адзін або два разы на дзень
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Вадато́чніца ’вадаём’ (Гарэц.). Да вадаточа (гл.) або вадаточны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вагане́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Невялікі вагон або платформе, прыстасаваныя для перавозкі грузаў па вузкакалейных або падвесных дарогах. Свежасцю ночы патыхае з шырокіх адчыненых варот, адкуль з мяккім грукатам коцяцца бярвенні і кладуцца на ваганетку, каб пасля пад’ехаць да станка. Пестрак. Мел і гліна падвозяцца да.. [басейнаў] ваганеткамі з кар’ераў. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аранжыро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Спец.
1. Апрацоўка якой‑н. мелодыі для выканання на інструменце або для голасу з суправаджэннем музычнага інструмента.
2. Перапрацоўка, прыстасаванне музычнага твора для выканання яго на іншым інструменце або іншым голасам, які прадугледжаны арыгіналам; таксама аблегчанае пералажэнне твора для выканання на тым жа інструменце. Аранжыроўка аркестравага твора для фартэпіяна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)