кра́канне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кра́канне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кручэ́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лакаліза́цыя, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лінёўка, ‑і,
1.
2. Спосаб, характар лінеення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мадыфіка́тар, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Прыстасаванне, якое мяняе работу,
2. ‑у. Рэчыва, якое садзейнічае змяненню структуры металу.
[Ад лац. modificare — відазмяняць, мяняць форму.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарака́нне, ‑я,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нацэ́нка, ‑і,
1.
2. Сума, на якую павышана цана чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падме́ска, ‑і,
1.
2. Тое, што падмешваюць у што‑н., да чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паскарэ́нне, ‑я,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перазара́дка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)