silk

[sɪlk]

n.

шоўк, ядва́б -у m.; шаўко́вае валакно́, шаўко́выя ні́ткі, шаўко́вая ткані́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

striped

[straɪpt]

adj.

паласа́ты; у па́скі; з нашы́ўкамі

striped fabric — ткані́на ў пало́скі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plush

[plʌʃ]

1.

n.

плюш -у m. (ткані́на)

2.

adj., Sl.

раско́шны, дарагі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Frotté

n, m - і -s, -s касма́тая баваўня́ная ткані́на (для ручнікоў і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ВЕЛЮ́Р

(ад франц. velours аксаміт),

тканіна, скура і інш. матэрыялы з мяккім ворсавым аксамітным добрым бокам: велюр-драп, велюр-аксаміт і інш. Вырабляюць з воўны (велюр-драп), са скуры свіней ці рагатай жывёлы хромавым дубленнем (хромавая замша). Выкарыстоўваюць на верхняе адзенне, галаўныя ўборы, абутак.

т. 4, с. 70

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

матэ́рыя, -і, ж.

1. Аб’ектыўная рэальнасць, якая існуе па-за чалавечай свядомасцю і незалежна ад яе.

Формы існавання матэрыі.

2. Рэчыва, з якога складаюцца фізічныя целы прыроды.

Будова матэрыі.

3. Тканіна, матэрыял (у 4 знач.; разм.).

4. перан. Прадмет размовы, тэма.

Гутарыць аб высокай матэрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́сцік ​1, ‑у, м.

Баваўняная тканіна з бліскучым верхам, якая ужываецца звычайна на падкладку. Паліто на ласціку.

[Ад англ. lasting — трывалы.]

ла́сцік ​2, ‑у, м.

Каўчук, гума. // Разм. Гумка для сцірання напісанага.

[Ад новалац. elasticus — пругкі, эластычны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віго́нь, ‑і, ж.

1. Паўднёваамерыканская млекакормячая жывёліна сямейства лам з тонкай і мяккай шэрсцю.

2. Тканіна з шэрсці гэтай жывёліны.

3. Пража з сумесі бавоўны і грубай шэрсці.

[Фр. vigogne.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пя́льцы, ‑аў; адз.

Прыстасаванне для вышывання ў выглядзе рамы, на якую нацягваецца і замацоўваецца тканіна. [Дзіміна] пайшла, непрыкметна захапіўшы з тумбачкі кошык з вязаннем і пяльцы Веры Антонаўны. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мешкаві́на ’грубая моцная тканіна для мяшкоў ці для ўпакоўкі’ (ТСБМ, мсцісл., Жыв. сл.). З рус. мешкови́на ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)