at the point of

пры, ве́льмі блі́зка да, у працэ́се

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

back-to-back

adj. адно́ за адны́м, адно́ пры адны́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

су..., прыстаўка.

1. Ужыв. пры ўтварэнні назоўнікаў і абазначае:

1) сумеснасць, саўдзел, напр.: сунаймальнік, суадказчык, сустаршыня;

2) падабенства, напр.: суглінак, супесак, сукравіца;

3) сукупнасць, зборнасць, напр.: суквецце, суплоддзе.

2. Ужыв. пры ўтварэнні прыметнікаў і абазначае:

1) суадноснасць пэўнай якасці паміж прадметамі, напр.: суадносны, сугучны;

2) збліжэнне, супадзенне ў прасторы або ў часе, напр.: сучасны, сумежны.

3. Ужыв. пры ўтварэнні дзеясловаў і абазначае сумеснасць, суправаджэнне або ўстанаўленне суадносін паміж чым-н., напр.: сумясціць, суіснаваць, суаднесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ардына́рац, ‑рца, м.

1. Уст. Афіцэр для даручэнняў пры камандуючым.

2. Ваеннаслужачы пры камандзіру або пры штабе для сувязі, выканання асобных даручэнняў і асабістых паслуг.

[Ням. Ordonnanz, фр. ordonnance — веставы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kołatka

ж. ляскотка;

kołatka u drzwi — ляскотка пры дзвярах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

upośledzić

зак.

1. пакрыўдзіць;

2. абмінуць, абысці (пры падзеле)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фу, выкл.

1. Ужыв. пры выражэнні дакору, прыкрасці, пагарды, агіды, нездаволенасці і пад.

Фу!

Як вам не сорамна!

Фу!

Брыдота якая!

2. Ужыв. для выражэння стомленасці або палёгкі, задавальнення.

Фу!

Якая страшэнная спёка!

Фу, як здарожыўся!

◊

Фу ты (разм.) — ужыв. пры здзіўленні або раздражненні ад чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак.

1. каго-што. Злучыць, звязаць пры дапамозе вяроўкі, рэменя і пад.

Н. валоў.

2. што і чаго. Тое, што і нанізаць (разм.).

Н. нізку баравікоў.

3. каго. Налавіць (пры дапамозе пятлі).

Н. арканам дзікіх коней.

|| незак. налы́гваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чад, -у, М -дзе, м.

1. Удушлівы атрутны газ, які ўтвараецца пры няпоўным згаранні вугалю з прычыны недастатковага прытоку паветра.

Ад чаду балела галава.

2. Едкі, удушлівы дым, утвораны пры гарэнні (звычайна тлушчу).

3. перан. Стан самазабыцця, нястрымнага праяўлення якіх-н. пачуццяў.

|| прым. ча́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расстано́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, ж.

1. гл. расставіць.

2. Р мн. -но́вак. Парадак, паслядоўнасць у размяшчэнні чаго-н.

Правільная р. знакаў прыпынку.

3. Р мн. -но́вак. Кароткая паўза пры размове, пры выкананні чаго-н.

Чытаць верш з расстаноўкай.

|| прым. расстано́вачны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)