землекапа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Машына для капання зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гладзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для гладжання чаго‑н. Гладзільная машына. Гладзільны капыл. Гладзільная дошка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыфмо́граф, ‑а, м.

Лічыльная машына для механічнага выканання арыфметычных дзеянняў з аўтаматычным запісам вылічэнняў.

[Ад грэч. arithmos — лік і grapho— пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водачарпа́лка, ‑і, ДМ ‑ліпы; Р мн. ‑лак; ж.

Спец. Машына для вычэрпвання вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугледрабі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для драблення каменнага вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выканко́маўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выканкома, належыць выканкому. Выканкомаўскія служачыя. Выканкомаўская машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канавакапа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для капання канаў, траншэй і пад. Канавакапальны плуг. Канавакапальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каноплеўбо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўборкі канапель, прызначаны для яе. Каноплеўборачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каноплецерабі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Спец. Машына для цераблення канапель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кармарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Машына для здрабнення, рэзкі кармоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)