вы́плысці I сов., в разн. знач. вы́плыть;

в. ў мо́ра — вы́плыть в мо́ре;

ме́сяц ~лыў з-за хмар — луна́ вы́плыла из-за туч;

~лыла но́вае пыта́нне — вы́плыл но́вый вопро́с

вы́плысці II сов. вы́колоситься;

ячме́нь ~лыў — ячме́нь вы́колосился

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

вы́казацца сов.

1. в разн. знач. вы́сказаться;

ён ~заўся адны́м з пе́ршых — он вы́сказался одни́м из пе́рвых;

усе́ ~заліся за ўне́сеную прапано́ву — все вы́сказались за внесённое предложе́ние;

2. вы́разиться;

ён ~заўся до́сыць выра́зна — он вы́разился дово́льно я́сно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

загну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.

1. што. Згінаючы, завярнуць, падвярнуць канец, край чаго-н.

З. канцы дроту.

З. палец.

2. Ідучы, завярнуць убок (разм.).

З. за вугал.

3. перан., што і без дап. Сказаць (што-н. рэзкае, грубае, недарэчнае; разм.).

З. слоўца.

Вы тут, мусіць, крышку загнулі (перабольшылі, сказалі няпраўду).

|| незак. загіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і загіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запа́сці сов.

1. (завалиться за что-л.) запа́сть;

з. за ша́фу — запа́сть за шкаф;

2. (стать впалым) запа́сть, впасть, ввали́ться;

шчо́кі яго́ ~па́лі — щёки его́ запа́ли (впа́ли, ввали́лись);

3. перен. (глубоко укрепиться в уме, памяти, душе, сердце) запа́сть, запечатле́ться; засе́сть;

што гэ́та ~па́ла табе́ ў галаву́? — что э́то засе́ло у тебя́ в голове́?;

4. разг. ослабе́ть;

го́лас запа́ў — го́лос ослабе́л;

з. ў душу́ — запа́сть в ду́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

залічы́ць сов.

1. (принять) зачи́слить;

з. у штат — зачи́слить в штат;

2. (принять в счёт чего-л.) засчита́ть, заче́сть;

з. адзі́н год слу́жбы за два — засчита́ть оди́н год слу́жбы за́ два;

3. (в разряд каких-л. явлений, на чей-л. счёт) отнести́ (к чему; на что);

4. заче́сть, поста́вить зачёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

illegitimate

[,ɪlɪˈdʒɪtəmət]

1.

adj.

1) пазашлю́бны; наро́джаны па-за шлю́бам

2) незако́нны; нязго́дны з пра́віламі; афіцы́йна не дазво́лены

3) нелягі́чны; няпра́вільны

2.

v.t.

абвяшча́ць незако́нным, нязго́дным з пра́віламі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

франдзі́раваць

(фр. fronder)

выражаць незадаволенасць з-за жадання супярэчыць.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

inrennen

* vt прабіва́ць, разбіва́ць з разбе́гу

ffene Türen ~ — бі́цца за пусты́ мех

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

znken

vi i (sich) свары́цца, ла́яцца

(um Aз-за чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hiraten

vt, vi жані́цца, выхо́дзіць за́муж

nach Geld ~ — ажані́цца [вы́йсці за́муж] з-за кары́сці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)