Ur=
прыстаўка назоўнікаў, паказвае на:
1) старажытнасць, першабытнасць: Úrbevölkerung
2) першапачатковасць: Úraufführung
3) у спалучэнні з імёнамі радства мяняе іх
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ur=
прыстаўка назоўнікаў, паказвае на:
1) старажытнасць, першабытнасць: Úrbevölkerung
2) першапачатковасць: Úraufführung
3) у спалучэнні з імёнамі радства мяняе іх
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
właściwy
właściw|y1. адпаведны, належны;
2. уласцівы; характэрны;
3. сапраўдны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Выраза́ць (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Карба́ціць ’карабіць, гнуць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лубуя́тнік ’ліпавыя палкі, з якіх абадрана кара’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Наблі́жай ’бліжэй’, ’прыстойней, лепш’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Падо́нкі ’рэшткі вадкасці з асадкамі на дне пасудзіны; дэкласаваныя, разбэшчаныя, злачынныя элементы грамадства’. Суфіксальнае вытворнае ад *падонны < дно (гл.) з Суф. ‑к‑. Другое
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пасліжава́ць ’пашліфаваць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пахожы ’смачны, чысты (аб вадзе)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Перасаке́рыць ’перахітрыць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)