вінтавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае дачыненне да вінта 1; на вінту, на вінтах. Вінтавы прэс.
2. Які прыводзіцца ў рух вінтом 1 (у 2 знач.). Вінтавы самалёт. Вінтавы буксір.
3. Які нагадвае сабою вінт 1. Вінтавая лесвіца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Beláng
m -(e)s, -e
1) значэ́нне
von gróßem ~ — які́ ма́е вялі́кае значэ́нне
2) дачыне́нне
3) pl інтарэ́сы, патрабава́нні
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bezüglich
1.
a (auf A) які́ ма́е дачыне́нне, які́ нале́жыць (да чаго-н.)
2.
prp (G) адно́сна (чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
бага́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае дачыненне да багажу (у 1 знач.). Багажная квітанцыя, каса. // Прызначаны для багажу (у 1 знач.). Багажны вагон. Багажнае аддзяленне.
2. у знач. наз. бага́жны, ‑ага, м. Чыгуначны служачы, які прымае і выдае багаж.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́ктавы
(ад акт)
які мае дачыненне да акта;
а-ая зала — зала для ўрачыстых пасяджэнняў;
а-ыя кнігі — кнігі, у якіх натарыусы і некаторыя афіцыйныя асобы запісваюць акты і здзелкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
асна́цкі, ‑ая, ‑ае.
Уст. Які мае дачыненне да аснача, аснацтва. Аснацкая песня. □ І долечку сірочую хрысціла бабка з вокан, каб толькі не сурочыла зайздрослівае вока. Ды вытрымка аснацкая яго [Ульянава] вяла ў навуку па Волзе ўверх: юнацкая Казань шуміць на вулках. Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэхні́чна прысл, тэхні́чны
1. (якасна) gewándt, geschíckt;
2. (які мае дачыненне да тэхнікі, вытворчасці і г. д.) téchnisch;
тэхні́чная адука́цыя téchnische Bíldung;
тэхні́чныя зве́сткі téchnische Dáten;
тэхні́чная дакумента́цыя téchnische Dokumentatión [Únterlagen]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прича́стиеII ср.
1. (причастность) уст. прынале́жнасць, -ці ж., дачыне́нне, -ння ср., заме́шанасць, -ці ж.;
2. (обряд причащения) церк. прыча́сць, -ці ж.;
3. (вино, употребляемое при причащении) церк. прыча́сць, -ці ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
алгебраі́чны
(ад алгебра)
які мае дачыненне да алгебры;
а-ая функцыя — функцыя, звязаная з незалежнай пераменнай велічынёй алгебраічным ураўненнем;
а-ае ўраўненне — ураўненне, кожная частка якога з’яўляецца мнагачленам адносна невядомых лічбаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
са́льны
1. (які мае дачыненне да сала) fett, féttig, Fett-, -spéckig;
са́льная пля́ма Féttfleck m -(e)s, -e;
2. перан разм (непрыстойны, грубы) salópp, únanständig, zótig, schlüpfrig;
са́льны анекдо́т schlüpfriger [schmútziger] Witz
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)