рэля́цыя, ‑і,
1. Данясенне, паведамленне аб баявых дзеяннях.
2. Апісанне баявога подзвігу якой‑н.
[Ад лац. relatio — паведамленне, даклад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэля́цыя, ‑і,
1. Данясенне, паведамленне аб баявых дзеяннях.
2. Апісанне баявога подзвігу якой‑н.
[Ад лац. relatio — паведамленне, даклад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ли́чность
1. асо́ба, -бы
выдаю́щаяся ли́чность выда́тная асо́ба;
удостове́рить ли́чность пасве́дчыць асо́бу;
тёмная ли́чность цёмная асо́ба;
неприкоснове́нность ли́чности недатыка́льнасць
что э́то за ли́чность? што гэ́та за асо́ба?;
2. / ли́чности
прошу́ без ли́чностей! прашу́ без асабі́стасцей!;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ідэа́л
(
1) вышэйшая мэта дзейнасці грамадства,
2) дасканалы ўзор чаго
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
культ
(
1) пакланенне бажаству і выкананне звязаных з гэтым рэлігійных абрадаў;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
legitymacja
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
спра́ва¹, -ы,
1. Работа, карысны занятак; тое, чым хто
2. Работа, заняткі, звязаныя са службай, вытворчасцю, грамадскімі абавязкамі
3. Абавязак, доўг; кола чыіх
4. Патрэба; тое, што неабходна вырашыць.
5. (з азначэннем), у
6. Спецыяльнасць, галіна ведаў ці навыкаў.
7. Судовы разбор, працэс.
8. Збор дакументаў, якія маюць адносіны да якой
9. Здарэнне, факт, падзея; становішча дзе
10. Учынак.
Асабовая справа — папка з дакументамі якой
Ваша (твая, яго) справа (
Ёсць такая справа (
На самай справе — у сапраўднасці.
На справе — па сутнасці, на практыцы.
Не мая (твая, яго, яе, наша, ваша, іх) справа (
Такая справа (
У чым справа? (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Каха́ць ’мець вялікае сардэчнае пачуццё да
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пра́ва ’сістэма агульнаабавязковых норм, якія выражаюць дзяржаўную волю пануючых у грамадстве класаў’, ’правамоцтва
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пяча́ць ’уласны знак фізічнай або юрыдычнай
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ты, цябе́, табе́, цябе́, табо́й і -о́ю, аб табе́;
1.
2. Выкарыстоўваецца для абагульненага абазначэння чалавека наогул (
3. у
4. У спалучэнні з выклічнікамі
А што ты думаеш (
На ты з кім — (быць) у такіх адносінах, калі пры звароце адзін да аднаго гавораць «ты».
Ух ты! — выкарыстоўваецца пры выказванні здзіўлення, захаплення
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)