патэфо́н, ‑а, м.

Музычны апарат для прайгравання пласцінак з гукавым запісам на іх. На танцпляцоўцы пад соснамі патэфоп бясконца іграў гэтую пласцінку да позняй ночы. В. Вольскі. Завялі патэфон, ложкі паставілі адзін на другі, каб можна было танцаваць. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлемафо́н, ‑а, м.

Шлем лётчыкаў і танкістаў з уманціраваным у яго перагаворным апаратам, а таксама перагаворны апарат. І вось з-за дыму, са шлемафонам у руках, з’яўляецца чалавек. Шашкоў. У шлемафоне пачуўся бадзёры голас капітана: — Трымайся, мой хлопчык! Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юз 1, ‑а, м.

Спец. Літарадрукавальны тэлеграфны апарат. Перадаць дэпешу па юзу.

[Ад уласн. імя.]

юз 2, ‑а, м.

Спец. Закліньванне колаў пры руху транспартных сродкаў (аўтамабіля, трамвая, чыгуначнага саставу), у выніку чаго колы слізгаюцца па апорнай паверхні і не круцяцца (блакіруюцца).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

батыска́ф

(фр. bathyscaphe, ад гр. bathys = глыбокі + skaphos = судна)

самаходны апарат для глыбакаводных даследаванняў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

лята́льны I мед. лета́льный;

л. кане́ц — лета́льный исхо́д;

~ная до́за — лета́льная до́за

лята́льны II лета́тельный;

л. апара́т — лета́тельный аппара́т;

~ная — перапо́нка зоол. лета́тельная перепо́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прэс-бюро́, нескл., н.

1. Рэдакцыйны апарат для абслугоўвання друку, створаны на перыяд работы з’ездаў, канферэнцыі, нарад.

2. Пастаянны аддзел пры агенцтвах друку, тэлеграфна-інфармацыйных агенцтвах і іншых арганізацыях, які забяспечвае прэсу артыкуламі, інфармацыяй, ілюстрацыйным і іншым матэрыялам. Прэс-бюро БелТА.

[Англ. press-bureau.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электразва́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Зварка металаў пры дапамозе электрычнай энергіі. І хоць Алена ўпэўнена брала ў рукі электразварачны апарат, усё ж майстар пабаяўся даць ёй рабіць электразварку. Сабаленка.

2. Разм. Электразварачны цэх, аддзел; электразварачная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсо́рбер

(ад лац. ad = да, пры + sorbere = паглынаць)

апарат для правядзення адсорбцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

апарату́ра

(ад апарат)

сукупнасць апаратаў для якой-н. работы; абсталяванне лабараторыі, цэха.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэнзаме́тр

(ад лац. densus = густы, шчыльны + -метр)

апарат для вызначэння паветрапранікальнасці паперы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)