mijać
mija|ć
незак. праходзіць міма; мінаць;
to go nie minie — гэта яго не міне;
wszystko mijać — усё праходзіць (мінае);
mijać kogo (bez ukłonu) — праходзіць міма каго (без прывітання); мінаць каго, не вітаючыся
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wyzuć
wyzu|ć
зак.kogo z czego пазбавіць каго чаго; забраць у каго што;
~ć kogo z dziedzictwa — пазбавіць каго спадчыны;
~ł brata z jego części majątku — ён забраў у брата частку яго маёмасці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
plątać się
незак.
1. блытацца, заблытвацца, зблытвацца;
2. блытацца; збівацца;
plątać się w odpowiedziach — блытацца ў адказах;
nogi mu się plączą — у яго ногі заплятаюцца;
plątać się pod nogami — блытацца (круціцца) пад нагамі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
buchać
bucha|ć
незак.
1. шугаць; валіць; ліцца;
~ły płomienie — шугала полымя;
2. патыхаць; смярдзець;
od pieca buchać żar — ад пячы патыхае жарам;
od niego buchać wódka — ад яго смярдзіць гарэлкай;
3. кідацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
black2 [blæk] adj.
1. чо́рны; цёмны;
a black night цёмная ноч;
turn black чарне́ць, счарне́ць;
His face was black with anger. Яго твар сцямнеў ад злосці.
2. чарнаску́ры, цемнаску́ры;
black race чо́рная ра́са
3. бру́дны;
black hands бру́дныя ру́кі
4. злы, зло́сны;
look black at smb. злава́ць на каго́-н.; кі́нуць зло́сны по́зірк на каго́-н.
5. змро́чны, пану́ры; тужлі́вы; безнадзе́йны;
black despair ро́спач, безвыхо́дны адча́й;
black humour «чо́рны гу́мар», змро́чны гратэ́ск
♦
as black as ink чо́рны як са́жа; змро́чны, бязра́дасны;
black and blue уве́сь у сіняка́х;
He is not as black as he is painted. Ён не такі благі, як яго малююць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
prevent
[prɪˈvent]
1.
v.t.
1) прадухіля́ць; засьцерага́ць (захво́рваньне, эпідэ́мію)
2) не дазваля́ць, прымуша́ць спыні́ць
illness prevented him from doing his work — Хваро́ба прыму́сіла яго́ спыні́ць пра́цу
Rain prevented the game — Дзе́ля дажджу́ гульня́ не адбыла́ся, бы́ла спы́неная
2.
v.i.
перашкаджа́ць; не дапуска́ць да чаго́
I will come if nothing prevents — Прыду́, калі́ нішто́ не перашко́дзіць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
seek
[si:k]
1.
v.t. sought, seeking
1) шука́ць
to seek something lost — шука́ць згу́бленае
2) шука́ць, спадзява́цца
Friends sought his advice — Сябры́ шука́лі ў яго́ пара́ды
3) стара́цца, імкну́цца
to seek fame — імкну́цца да сла́вы
2.
v.i.
шука́ць
Seek and ye shall find Bibi. — Шука́йце і зно́йдзеце
•
- be sought after
- seek to right a wrong
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
years
pl.
а) гады́ pl.
He looks young for his years — Ён мо́лада выгляда́е на свае́ гады
in years —
а) пажылы́, у гадо́х
б) гада́мі
б) век, пэры́яд -у m., часы́ pl., даўгі́ час
years of prosperity — часы́ дабрабы́ту
I haven’t seen him in years — Я яго́ ня ба́чыў до́ўгія гады́
school year — навуча́льны год
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
захапі́ць, -хаплю́, -хо́піш, -хо́піць; -хо́плены; зак.
1. каго-што. Хапаючы, узяць, забраць, схапіць.
З. жменю зерня.
2. каго-што. Сілай авалодаць кім-, чым-н.
З. чужую тэрыторыю.
З. у палон.
З. ініцыятыву (перан.).
3. каго-што і чаго. Узяць з сабой.
З. плашч.
З. з сабой яды.
4. перан., каго (што). Вельмі зацікавіць, прымусіць поўнасцю аддацца якой-н. справе.
Новая ідэя захапіла яго.
5. перан., каго (што). Завалодаць увагай, зачараваць.
З. гледачоў ігрой.
6. каго (што). Раптоўна застаць.
З. каго-н. дома.
Навальніца захапіла нас у полі.
7. каго-што. Панесці з сабой, захапіўшы, падхапіўшы.
Цячэнне захапіла лодку.
|| незак. захо́пліваць, -аю, -аеш, -ае і захапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 4 і 5 знач.).
|| наз. захо́п, -у, м. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
воўк, ваўка́ і во́ўка, мн. ваўкі́, ваўко́ў, м.
Драпежная жывёліна сямейства сабачых, звычайна шэрай масці.
Колькі ваўка ні кармі, ён усё роўна ў лес глядзіць (прыказка). І ваўкі сыты і авечкі цэлы (прымаўка). Хоць воўкам вый (вельмі дрэнна, бязвыхаднае становішча). Воўкам глядзець (пазіраць) (глядзець панура, варожа).
◊
Біты воўк (разм.) — пра бывалага, вопытнага чалавека.
Марскі воўк (разм., адабр.) — пра бывалага, вопытнага марака.
|| памянш. ваўчо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.
|| зб. ваўкаўё, -я́, н.
|| прым. во́ўчы, -ая, -ае і ваўчы́ны, -ая, -ае (разм.).
В. апетыт (вельмі моцны).
◊
Воўчы білет (пашпарт) — у царскай Расіі: дакумент з адзнакай паліцыі аб палітычнай ненадзейнасці яго ўласніка.
Воўчы закон — беззаконне, якое падтрымліваецца грубым насіллем.
Воўчыя грыбы — агульная назва неядомых грыбоў.
Воўчыя ягады — чырвоныя або чорныя плады ядавітых лясных раслін.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)