рэлігійна-філасофскі рух на Беларусі ў 2-й пал. 16 ст., паслядоўнікі якога адмаўляліся пакланяцца Хрысту, лічылі яго не богам, а чалавекам, не прызнавалі неўміручасці душы, замагільнага свету.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Káter
I
m -s, - кот
der Gestíefelte Káter — Кот у бо́тах (у казцы)
II
m -s, - пахме́лле, перапо́й
er hat éinen ~ — у яго́ галава́ трашчы́ць з перапо́ю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Tréiben
n -s паво́дзіны; учы́нкі; дзе́янні
das Lében und ~ — разм. жыццё-быццё
sein Tun und ~ — усе́яго́ паво́дзіны [учы́нкі]
das sónntägliche ~ in den Stráßen — свято́чнае ажыўле́нне на ву́ліцах
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Úmkreis
m -es, -e
1) навако́лле, вако́ліца
im ~ von 10 km — на 10 км наво́кал
er ist im gánzen ~ bekánnt — яго́ ве́дае ўсё навако́лле
2) матэм. акру́жнасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
matsch
a
1) той, хто прайгра́ў (у гульні)
j-n ~ máchen — нане́сці каму́-н. паражэ́нне
2) разм. сла́бы, вя́лы; дрэ́нны, хво́ры
sein Mágen ist ~ — яго́ стра́ўнік расстро́іўся
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verhéimlichen
1.
vt (vonD) хава́ць, уто́йваць (што-н., ад каго-н.)
2.
(sich):
er ließ sich (dem Besúch gegenüber) — ён загада́ў сказа́ць гасця́м, што яго́ няма́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dadúrch, dádurch
adv праз гэ́та, праз яго́ [яе, іх]; у вы́ніку гэ́тага; дзя́куючы гэ́таму
~, dass… — дзя́куючы таму́, што…
er zéichnet sich ~ únter ánderen aus — гэ́тым ён вылуча́ецца сяро́д і́ншых
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
schnáttern
vi
1) гагата́ць (пра гусей), кра́каць (пра качак)
er schnáttert vor Kälte — у яго́ зуб на зуб не папада́е ад хо́ладу
2) разм. трашча́ць, балбата́ць, бала́каць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
суб’е́кт
(лац. subjectum)
1) філас. чалавек, які пазнае знешні свет (аб’ект) і ўздзейнічае на яго;
2) асоба або арганізацыя, якія валодаюць пэўнымі правамі і абавязкамі (напр. с. права);
3) чалавек, звычайна з адмоўнымі рысамі характару;
4) прадмет суджэння ў логіцы;
5) лінгв. дзейнік.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
га́дзіццанесов., разг.
1.чаще переводится безл. конструкциями со словами проти́вно, тошни́т; (брезгливо относиться — ещё) бре́згать;
я га́джуся ў ру́кі ўзяць — проти́вно в ру́ки взять;
я га́джуся, то́лькі гле́дзячы на яго́ — меня́ тошни́т от одного́ его́ ви́да;
2. (делаться грязным) мара́ться, па́чкаться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)