папаўне́нне, ‑я,
1.
2. Тое, чым папаўняецца што‑н. (часцей пра войскі, кадры і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папаўне́нне, ‑я,
1.
2. Тое, чым папаўняецца што‑н. (часцей пра войскі, кадры і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зато́чка, ‑і,
1.
2. Заточанае, сточанае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засале́нне, ‑я,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глянцо́ўка, ‑і,
1.
2. Тое, што і глянец (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ачапле́нне, ‑я,
1.
2. Група, атрад узброеных людзей, якія ачапілі каго‑, што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вывяржэ́нне, ‑я,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выкана́нне, ‑я,
1.
2. Якасць працы, дзейнасці.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абліва́нне, ‑я,
1.
2. Водная працэдура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абці́рка, ‑і,
1.
2. Тое, чым абціраюць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дарава́нне, ‑я,
1.
2. Здольнасць, талент, дар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)