аздабле́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што ўпрыгожвае каго‑, што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аздабле́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што ўпрыгожвае каго‑, што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адклада́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што і адклады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абледзяне́нне, ‑я,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапла́та, ‑ы,
1.
2. Дадатковая плата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзе́йнік, ‑а,
Галоўны член сказа, граматычна не залежны ад іншых членаў, характарыстыка якога (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
качэ́ўе, ‑я,
1.
2. Стаянка качэўнікаў, а таксама мясцовасць, па якой начуюць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кукарэ́канне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лакіро́ўка, ‑і,
1.
2. Слой лаку, якім пакрыта што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліццё, ‑я,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мыча́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)