прыдруко́ўка, ‑і,
1.
2. Тое, што дадрукавана да чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыдруко́ўка, ‑і,
1.
2. Тое, што дадрукавана да чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыко́рм, ‑у,
1.
2. Тое, чым прыкормліваюць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
развядзе́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгаліне́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што і разгалінаванне (у 2, 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разжы́ва, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раката́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раска́чка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ...
Прыстаўка, якая абазначае: 1) аднаўленне або паўторнасць дзеяння, напрыклад:
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
склёпка, ‑і,
1.
2. Месца, дзе скляпана што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скру́чванне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)