землеўпара́дчык, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне землеўпарадкавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

землязна́вец, ‑наўца, м.

Спецыяліст у галіне землязнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зоагео́граф, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне зоагеаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зоапсіхо́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне зоапсіхалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імуно́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне імуналогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індо́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне індалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іхтыёлаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне іхтыялогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камето́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне каметалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каналіза́тар, ‑а, м.

Спецыяліст па каналізацыйных работах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карто́граф, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне картаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)