трашчо́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Прылада, пры дапамозе якой утвараюцца траскучыя гукі.

2. Народны ўдарны музычны інструмент, які складаецца з набору драўляных дошчачак, нанізаных адным канцом на вяроўку.

3. перан. Той (тая), хто многа, не сціхаючы гаворыць; балбатун (балбатуха) (разм.).

|| прым. трашчо́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Spánner

m -s, -

1) тэх. нацяжна́я прыла́да

2) pl заал. пя́дзенік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zählwerk

n -(e)s, -e тэх. лічы́льнік, лічы́льная прыла́да, лічы́льны механі́зм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ву́ровень ’цяслярская прылада’ (КСТ). З рус. у́ровень, ’тс’ з пратэзай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

digger

[ˈdɪgər]

n.

1) земляко́п -а m.

2) прыла́да для капа́ньня, капа́ч -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

adapter, adaptor

[əˈdæptər]

n.

1) прыстасава́льная прыла́да

2) Mech. ада́птэр -а, перахадні́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

анізаме́тр

(ад аніза- + -метр)

прылада для вызначэння магнітнай анізатрапіі монакрышталёў і тэкстураваных матэрыялаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

архаі́чны

(гр. archaikos)

устарэлы, старажытны, старадаўні (напр. а-ае слова, а-ая прылада).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гістэраско́п

(ад гр. hystera = матка + -скоп)

медыцынская прылада для агляду ўнутранай поласці маткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мано́метр

(ад гр. manos = рэдкі + -метр)

прылада для вымярэння ціску вадкасцей і газаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)