ста́віцца 1, ‑віцца;
ста́віцца 2, стаўлюся, ставішся, ставіцца;
Праяўляць, выражаць свае адносіны да каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ста́віцца 1, ‑віцца;
ста́віцца 2, стаўлюся, ставішся, ставіцца;
Праяўляць, выражаць свае адносіны да каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
то́нкасць, ‑і,
1. Уласцівасць тонкага.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тузані́на, ‑ы,
1. Бойка.
2. Намаганні ажыццявіць што‑н., важданне з чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ую́н, ‑а,
1. Прэснаводная, вельмі рухавая рыба сямейства ўюновых з падоўжаным чэрвепадобным целам.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шліфава́цца, ‑фуецца;
1. Апрацоўвацца шліфаваннем.
2. Паддавацца шліфаванню, быць прыдатным для шліфавання.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плес
1. Глыбокае месца на балоце, дзе
2. Прырэчная сенажаць, якая заліваецца вадой у час разводдзя (
3. Забалочаныя берагі азёр (Палессе
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
пары́вісты, ‑ая, ‑ае.
1. Нераўнамерны, няроўны, з раптоўнымі парывамі.
2. Рэзкі, імклівы.
3. Які лёгка захапляецца; няўрымслівы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хіста́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца;
1. Калыхацца, ківацца з боку ў бок.
2. Ківацца з боку ў бок пры хадзьбе.
3. (1 і 2
4. (1 і 2
5.
6. (1 і 2
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
zawsze
1.
2. усё-такі, усё ж;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
закурэ́ць 1, ‑эю, ‑эеш, ‑эе;
Пакрыцца сажай; задыміцца 1.
закурэ́ць 2, ‑зе;
Пачаць курэць.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)