Verbum

навалачы́цца, -лачу́ся, -ло́чышся, -ло́чыцца; -лачы́ся; зак. (разм.).

1. Стаміцца, носячы што-н.

2. Нахадзіцца, нацягацца дзе-н.; стаміцца, многа ходзячы.

дэкана́т, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Кіраўніцтва факультэта, якое ўзначальвае дэкан.

2. Памяшканне, дзе знаходзіцца такое кіраўніцтва.

запраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак.

1. гл. заправіць.

2. чым. Кіраваць, верхаводзіць дзе-н. (разм.).

Усім у доме запраўляе гаспадыня.

зброд, -у, М -дзе, м., зб. (разм., пагард.).

Людзі, якія належаць да разбэшчаных, злачынных, антыграмадскіх элементаў.

Усякі з.

Фашысцкі з.

дывідэ́нд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбытак, які атрымліваецца акцыянерамі прапарцыянальна ўкладзенаму капіталу.

|| прым. дывідэ́ндны, -ая, -ае.

водаправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Сістэма збудаванняў, якая пастаўляе ваду ў месцы спажывання.

|| прым. водаправо́дны, -ая, -ае.

выгна́нне, -я, н.

1. гл. выгнаць (у 2 знач.).

2. Вымушанае знаходжанне дзе-н. у якасці выгнанага.

Жыць у выгнанні.

ашчаджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Эканомна, з асцярогаю выдаткоўваць.

Тут кожная капейка ашчаджаецца.

|| наз. ашча́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

апартэі́д, -у, М -дзе, м.

Крайняя форма расавай дыскрымінацыі якой-н. групы насельніцтва аж да тэрытарыяльнай ізаляцыі яе.

Ахвяры апартэіду.

або́зня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Халодная будыніна, дзе знаходзяцца калёсы, сані і пад.

На зіму калёсы паставілі ў абозню.