Verbum

зла́зіць², зла́жу, зла́зіш, зла́зіць; зак.

Пабыць дзе-н., узлезшы або спусціўшыся куды-н.

З. на гарышча.

З. у склеп.

зыхо́д, -у, М -дзе, м.

Завяршэнне, канец; вынік чаго-н.

Ноч была на зыходзе.

На зыходзе жыцця.

З. спаборніцтва.

агні́шча, -а, н.

1. Месца, дзе ў старажытнасці распальвалі і зберагалі агонь (гіст.).

2. Вялікі агонь (разм.).

Купальскае а.

прыблу́дны, -ая, -ае (разм.).

Які выпадкова зайшоў куды-н., апынуўся дзе-н. (у чужым месцы, доме, статку).

Прыблудная авечка.

прыто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Месца, дзе тайна збіраюцца са злачыннымі або непрыстойнымі мэтамі.

Зладзейскі п.

П. разбэшчанасці.

спартакія́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -кія́д, ж.

Масавае спаборніцтва па розных відах спорту.

|| прым. спартакія́дны, -ая, -ае.

таўку́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).

Бойкае месца, базар, дзе прадаюць розныя рэчы з рук.

усюдыхо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Аўтамашына на гусенічным хаду, прызначаная для язды ў цяжкіх дарожных умовах.

чы́сцец, -стца, м.

Паводле вучэння каталіцкай царквы: месца, дзе душы нябожчыкаў ачышчаюцца ад грахоў, перш чым трапіць у рай.