1. Які адбываецца пры адсутнасці таго, хто мае дачыненне да справы. Завочнае знаёмства. Завочны суд.
2. Звязаны з навучаннем без пастаяннага наведвання лекцый. Завочнае аддзяленне інстытута. Завочнае навучанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае дачыненне да ваты. Ватная фабрыка.//перан. Такі, як з ваты, абмяклы. Ногі ў мяне адзеравянелі, потым зрабіліся ватнымі, пачалі падкошвацца.Місько.
2. Тое, што і ватовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
implication[ˌɪmplɪˈkeɪʃn]n.
1.(for, of) імпліка́цыя, вы́нік, рэзульта́т;
This decision may have serious implications for their future. Гэтае рашэнне можа сур’ёзна паўплываць на іх будучыню.
2. уця́гванне; заме́шанасць, дачыне́нне
3. (скрыты) сэнс; значэ́нне
♦
by implication уско́сна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
а́ктавы
(ад акт)
які мае дачыненне да акта;
а-ая зала — зала для ўрачыстых пасяджэнняў;
а-ыя кнігі — кнігі, у якіх натарыусы і некаторыя афіцыйныя асобы запісваюць акты і здзелкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вайско́вы
1. (які мае дачыненне да войска) Trúppen-;
вайско́вая часць Trúppenteil m -(e)s, -e;
2. (ваенны) Militär-, militärisch;
вайско́вая слу́жба Wéhrdienst m -es, Militärdienst m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
алгебраі́чны
(ад алгебра)
які мае дачыненне да алгебры;
а-ая функцыя — функцыя, звязаная з незалежнай пераменнай велічынёй алгебраічным ураўненнем;
а-ае ўраўненне — ураўненне, кожная частка якога з’яўляецца мнагачленам адносна невядомых лічбаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
belángen
vt мець дачыне́нне (да чаго-н.); даты́чыцца (чаго-н.)
was mich belángt… — што (да)ты́чыцца мяне́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Галаві́зна ’галавізна’ (БРС), ’прыдатныя да яды часткі галавы жывёлы’ (Шат.). Вытворнае прасл. характару ад *golva ’галава’ (суф. ‑izna). Прасл.*golvizna з рознымі значэннямі вядома не ва ўсіх слав. мовах, але размеркаванне гэтага слова такое (ст.-слав., славен., чэш., славац., польск., рус., бел.), што дазваляе думаць пра яго прасл. характар, але, магчыма, толькі як марфалагічнае ўтварэнне (значэнні слоў, наогул, маюць дачыненне да галавы, але канкрэтная іх семантыка не дазваляе зыходзіць з аднаго прасл.). Падрабязны агляд форм і значэнняў *golvizna па слав. мовах гл. у Трубачова, Эт. сл., 7, 10.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гарта́нны
1.анат. (які мае дачыненне да гартані) Kéhl(kopf)-;
гарта́нныя мы́шцы Kéhlkopfmuskeln pl;
2.фан. Kehl-; gutturál;
гарта́нны гук Kéhllaut m -(e)s, -e, Gutturállaut m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)