пігме́й

(гр. pygmaios = велічынёй з кулак)

1) прадстаўнік нізкарослых плямён у Цэнтр. Афрыцы і Паўд.-Усх. Азіі;

2) перан. чалавек надта малога росту;

3) перан. нікчэмны, абмежаваны чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ру́та

(лац. ruta)

травяністая расліна сям. рутавых з перыстым лісцем і жоўтымі кветкамі, пашыраная ў Міжземнамор’і і ўмераных зонах Азіі; утрымлівае эфірны алей; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэ́мез

(польск. remiz < ням. Riedmeise, ад Ried = чарот + Meise = сініца)

маленькая птушка атрада вераб’інападобных, якая водзіцца ў Еўропе і Азіі; жыве ў зарасніках вярбы па берагах рэк, азёр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стрыгазе́ла

(н.-лац. strigosella)

травяністая расліна сям. крыжакветных з прадаўгаватым лісцем і сінявата-ружовымі кветкамі ў гронках, пашыраная ў Міжземнамор’і, Зах., Сярэд. і Цэнтр. Азіі; на Беларусі заносная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сцында́псус

(н.-лац. scindapsus)

вечназялёная травяністая расліна сям. ароідных з тонкім сцяблом і бліскучым ярка-зялёным лісцем, пашыраная ў вільготных трапічных лясах Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тарха́н

(цюрк. tarchan)

1) феадал у цюркскіх народаў у сярэднія вякі;

2) зямля і маёмасць феадалаў Закаўказзя, Сярэд. Азіі, Казахскага, Астраханскага, Крымскага ханстваў, якая вызвалялася ад дзяржаўных падаткаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

улу́с

(цюрк. ulus = народ)

1) пасяленне, стойбішча ў народаў Цэнтр. і Сярэд. Азіі, Сібіры;

2) адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Якуціі ў 18 — пач. 19 ст., што адпавядала раёну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

харыспо́ра

(н.-лац. chorispora)

травяністая расліна сям. крыжакветных з зубчастым лісцем і ліловымі кветкамі ў гронках, пашыраная ў Еўропе, Зах. і Цэнтр. Азіі; на Беларусі расце каля дарог.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цюльпа́н

(іт. tulipano)

цыбульная травяністая расліна сям. лілейных з буйнымі кветкамі рознай формы і афарбоўкі, пашыраная ў Паўд. Еўропе, Малой і Усх. Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

штакро́за

(ням. Stockrose, ад Stock = сцябло + Rose = ружа)

дэкаратыўная садовая расліна сям. мальвавых з буйнымі кветкамі розных колераў у коласападобнай гронцы, пашыраная ў Міжземнамор’і, Сярэд. і Цэнтр. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)