тарха́н

(цюрк. tarchan)

1) феадал у цюркскіх народаў у сярэднія вякі;

2) зямля і маёмасць феадалаў Закаўказзя, Сярэд. Азіі, Казахскага, Астраханскага, Крымскага ханстваў, якая вызвалялася ад дзяржаўных падаткаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)