Со́тка ‘сотня’ (ТСБМ, Сцяшк., Шат.), ‘пляшка (100 г гарэлкі)’ (Ян.), ‘адна сотая частка якой-небудзь адзінкі, меры (гектара і пад.)’ (ТСБМ, Ян.), звычайна со́ткі мн. л. ‘выдзелены ўчастак зямлі для апрацоўкі’, ‘прысядзібны ўчастак’ (Сл. ПЗБ). Укр., рус. со́тка ‘тс’. Да соты (гл.) з суф. ‑к‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nought [nɔ:t] n.

1. BrE нуль;

nought point one (

0,1) нуль цэ́лых адна́ дзяся́тая

2. lit. нішто́

♦

bring to nought разара́ць; зво́дзіць на нішто́;

come to nought быць беспаспяхо́вым/дарэ́мным/ма́рным, сыхо́дзіць на нішто́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

алго́л

[ад англ. algo(rithmic) l(anguage) = алгарытмІ́чная мова]

адна з моў праграмавання для электронна-вылічальных машын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

антысеміты́зм

(ад антысеміт)

адна з форм нацыянальнай і рэлігійнай нецярпімасці, якая выражаецца ў варожых адносінах да яўрэяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аэрасфе́ра

(ад аэра- + сфера)

сукупнасць наземнай атмасферы, глебавага і падглебавага паветра (падземнай трапасферы), адна з абалонак Зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэрнату́ра

(ад лац. internus = унутраны)

адна з форм стажыроўкі ўрачоў-выпускнікоў з мэтай удасканалення ведаў, паглыблення спецыялізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

касе́канс

(н.-лац. cosecans, ад complementi secans = секанс дапаўнення)

мат. адна з трыганаметрычных функцый, секанс дадатковага вугла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эрытрабла́сты

(ад гр. erythros = чырвоны + -бласты)

адна з прамежкавых стадый развіцця эрытрацытаў у пазваночных жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

этнапсіхало́гія

(ад этнас + псіхалогія)

адна з галін сацыяльнай псіхалогіі, якая вывучае асаблівасці псіхічнага складу рас і народаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

астэро́ід

(гр. asteroeides = зоркападобны)

адна з малых планет, якія кружаць вакол Сонца, галоўным чынам паміж арбітамі Марса і Юпітэра.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)