Verbum

спадо́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго.

Уст. Удастоіць чаго‑н., падзяліць чым‑н. у знак сваёй літасці (пра бога).

сы́тна,

1. Прысл. да сытны.

2. безас. у знач. вык. Пра сытнае жыццё. Нам тут і цёпла і сытна.

упамі́нак, ‑нку, м.

Разм. Тое, што і упамінанне. У Марыі кальнула пад сэрцам ад упамінку пра гэтага «дзядзю». Кулакоўскі.

фрыкаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

У мовазнаўстве — які ўтвараецца шляхам трэння паветра ў шчыліне паміж збліжанымі моўнымі органамі (пра гукі); шчылінны.

[Ад лац. fricare — церці.]

ці́нькаць, ‑ае; незак.

Разм. Абзывацца гукамі, падобнымі на «цінь-цінь» (пра птушак, часцей сініц). Цінькае сініца ў асінніку. Вялюгін.

чырванагру́ды, ‑ая, ‑ае.

З чырвонымі грудзьмі (звычайна пра птушак). Чырванагрудыя дзятлы парамі, адзін за другім, праляталі над дарогай. Гурскі.

шматразцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае некалькі ці многа разцоў, рэжучых інструментаў (пра станкі, машыны, прыстасаванні). Шматразцовы фрэзерны станок.