рознаскладо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае розную колькасць складоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рознаскладо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае розную колькасць складоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыжо́цце, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спадо́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сы́тна,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упамі́нак, ‑нку,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фрыкаты́ўны, ‑ая, ‑ае.
У мовазнаўстве — які ўтвараецца шляхам трэння паветра ў шчыліне паміж збліжанымі моўнымі органамі (
[Ад лац. fricare — церці.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ці́нькаць, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чырванагру́ды, ‑ая, ‑ае.
З чырвонымі грудзьмі (звычайна
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шматразцо́вы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Кне́жыць ’плакаць перад шлюбам (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)